Bu bölümde, yabancı dil öğretimi ve kültür arasındaki bağlantıya odaklanan birçok akademik çalışma incelenmektedir. ACTFL'ye (2006) göre, dil öğrenme hedefleri iletişim, kültürler, bağlantılar, karşılaştırmalar ve toplumlar üzerinden tanımlanır, bu da dil öğrenme veya öğretmenlikte yalnızca yeterlilik sağlama amacının olmadığını ima eder. ACTFL'nin (2006) bu hedef tanımı, dil öğrenenin sadece geleneksel anlamda bir \"öğrenci\" olmadığını, aynı zamanda kültürel ve dilbilimsel çeşitliliklere katılan bir \"gezgin\" olduğunu da göstermektedir (Byram, 1997).Byram'a (2002) göre, yabancı dil öğretimi, stereotiplemeden kaçınarak farklı kimliklerle başarılı bir şekilde etkileşimde bulunabilen ve anlam aracılığı yapan kültürlerarası konuşmacılar geliştirmeyi hedeflemektedir. İngilizce'nin \"lingua franca\" veya \"uluslararası dil\" statüsü de dikkate alındığında, kültürlerarası iletişim becerisi veya farklı kültürel bağlamlarda uygun şekilde hareket ederek kültürlerarası iletişimle etkili bir şekilde başa çıkma kapasitesi, yabancı dil öğretimi için de önemli hale gelir.Kültürlerarası yetkinliği açıklayan çeşitli modeller olsa da, ikinci/yabancı dil öğretimi ve öğrenimiyle ilgili olan Kramsch'ın (1993) \"Üçüncü Mekan Kavramı\" konuşmacı için bir \"üçüncü kültür\" olarak gelişen bir kavramdır. Bu bağlamda, Kramsch'a (1993) göre konuşmacı, farklı bir kültürel bağlamda hem doğru hem de uygun bir şekilde konuşma ve hareket etme yeteneğine sahip olan \"kültürlerarası bir konuşmacı\" haline gelir.İkinci/yabancı dil öğretimi ve öğrenimiyle ilgili olarak açıkça atıfta bulunan bir diğer model ise Byram'ın (1997) Kültürlerarası İletişim Yetkinlik Modeli'dir. Bu modelde, kültürlerarası iletişimin konuşmacının yorumlama, ilişkilendirme, etkileşim ve keşif becerileri ile kültürel bilgisi, tutumları ve eğitimi (eleştirel kültürel farkındalık için) tarafından etkilendiği belirtilmektedir. Ayrıca, Byram (1997), etkili kültürlerarası iletişim için merak, açık fikirli olma, başkalarının bakış açısını benimseme ve yargıyı ertelemenin önemli gereklilikler olduğunu önermektedir. Bu amaçla, bir öğrencinin yabancı bir kültüre ilişkin olayları yorumlayabilme ve kendi deneyimleriyle ilişkilendirebilme yeteneğine sahip olması gerekmektedir. Ayrıca, öğrenci, kültürlerarası iletişim ve etkileşimin bir sonucu olarak \"yeni\" bilgiyi edinebilme yeteneğine sahip olmalıdır.Kültürlerarası yetkinliği nasıl öğreteceğimize dair çeşitli çalışmalar, kültürel önyargılar, doğrudan veya dolaylı olarak farklı kültürel geçmişe sahip insanlarla yapılan etkileşimler gibi farklı etkinliklerle birlikte edebiyatın kullanımına odaklanmaktadır.(AI)