Bu bölümde, pediatrik hastalarda diş kayıplarının yerine ototransplantasyon yöntemiyle tedavi edilmesi konusu ele alınmaktadır. Çocukluk döneminde sıkça görülen travmatik yaralanmalar sonucunda diş kayıpları meydana gelebilmektedir. Ancak bu dönemde diş kayıplarının yerine konulabilmesi için uygun tedavi seçenekleri sınırlıdır. Sabit protez uygulamaları asimetrilere neden olabilirken, implant uygulamaları da gelişim sonrası sorunlara yol açabilmektedir. Diş ototransplantasyonu, çocuk ve ergenlerde travmatik diş yaralanmaları, agenezi, gelişimsel anomaliler veya belirli ortodontik problemlerde alternatif bir tedavi yöntemi olarak kullanılabilmektedir. Ototransplantasyon, allojenik diş transplantasyonu ve otojenik diş transplantasyonu olmak üzere iki şekilde sınıflandırılabilir. Ototransplantasyonun avantajları arasında kemik rezorbsiyonunu engellemesi, komşu dişin zarar görmemesi, düşük maliyeti, büyüme ve gelişimi desteklemesi, implant uygulamalarının kısıtladığı ortodontik tedaviye olanak sağlaması bulunmaktadır. Ancak ototransplantasyonun dezavantajları arasında cerrahi işlemlerin uzun sürmesi, tedavi başarısının önceden belirlenememesi ve olası komplikasyonlar yer almaktadır. Uygun dişin seçimi ise tedavinin başarısını etkileyen önemli bir faktördür. Donor dişin kalsifikasyonunu tamamlamış, uygun uzunlukta, kırılgan bölgeleri olmayan ve çekilen dişin kök morfolojisine uyumlu olması gerekmektedir. Bu nedenle, ototransplantasyon yöntemiyle tedavi edilecek hastalarda diş seçimi dikkatle yapılmalıdır.(AI)
Atıf Sayısı :
