Görme organı olan göz, sağ ve sol tarafta orbita adı
verilen göz çukurlarında bulunan bir çift duyu organıdır. Göz ile ilgili bölümler; orbita, gözün
yardımcı oluşumları, bulbus oculi, görme yolları ve görme ile ilgili refleksler olarak beş
kısımda incelenebilir. Orbita; göz küresi ve ilgili yapıları çevreleyen, burnun her iki tarafında
bulunan kafatası kemiklerinin meydana getirdiği iki adet çukurdur. Gözün yardımcı oluşumları;
periorbita, corpus adiposum orbitae, vagina bulbi, supercilium, cilia ve palpebrae’dır. Bulbus
oculi; orbital yağ dokusuna gömülü olarak sağ ve sol orbita’ya yerleşen görme duyusunun
periferik organıdır. Bulbus oculi dıştan içe doğru tunica fibrosa bulbi, tunica vasculosa bulbi ve
tunica interna bulbi olarak üç tabakadan oluşur. N. opticus, bu üç tabakayı deler.
Işık; cornea, humor aquosus, lens ve corpus vitreum’dan kırılarak geçer ve macula lutea üzerine
düşer. Göze gelen ışık, göz küresindeki ışığı kıran yapılarca kırıldıktan sonra
retinadaki basil ve koni fotoreseptör hücreleri tarafından elektrik sinyallerine
dönüştürülür. Bu sinyaller, görme yolunun 1. nöronu olan bipolar hücrelere aktarılır. Bipolar hücreler
arasında yer alan horizontal ve amacrine hücreler, internöron olup bu hücreler arasındaki
integrasyonu sağlar. Buradan sonra sinyaller, görme yolunun 2. nöronu olan multipolar ganglion
hücrelerine iletilir. Multipolar ganglion hücrelerinin aksonları n. opticus’u oluşturur. Göze ışık
tutulduğunda gözün pupilla’sının daralması direkt, eş zamanlı diğer göz pupilla’sının da
daralması indirekt ışık refleksi olarak tanımlanır.
Atıf Sayısı :