Vazoplejik sendrom, kardiyovasküler cerrahi geçiren hastalarda nadir görülen bir durumdur. Bu sendrom, düşük sistemik vasküler direnç (SVR) ve normal veya artmış kalp debisi ile karakterizedir. Vazoplejik sendromun patofizyolojisi, sepsis ile benzerlik gösterir ve hastaların doku perfüzyonunu sürdürebilmek için vazopresörlere ihtiyaç duymasıyla ortaya çıkar. Dirençli vazoplejik sendromda inotropik ajan kullanımıyla ilgili araştırmalar sınırlıdır.Vazopleji, kalp cerrahisi sonrası şok geliştiğinde ve kardiyak indeksin yüksek, SVR'nin düşük olduğu durumlarda düşünülmelidir. Ancak bu kriterler vazoplejiye özgü olmayabilir ve diğer hastalık durumlarıyla da ilişkili olabilir. Vazoplejik sendromun tedavisi genellikle belirli bir arter basıncının sağlanmasıyla sınırlıdır.Kardiyovasküler cerrahi sonrası vazoplejik sendrom, tüm dolaşım şoklarının çok az bir kısmını oluşturur. Ancak bu sendrom, kalp cerrahisi geçiren hastaların %5 ila %50'sinde yüksek morbidite ve mortalite oranlarına neden olabilir. Preoperatif antihipertansif ilaç kullanımı, komorbiditelerin varlığı, yüksek vücut sıcaklıkları ve uzun baypas süresi gibi faktörler, vazoplejik sendromun gelişme riskini artırır.Vazoplejik sendromun patofizyolojisi çok faktörlüdür ve cerrahi prosedürün yanı sıra hastanın özelliklerine bağlıdır. Kanın baypas devresinde yabancı yüzeylere temas etmesi inflamatuar mediatörlerin salınımını uyarır ve bu da vazodilatasyona yol açabilir. Ayrıca, nitrik oksit (NO) salınımı artabilir ve vazoplejik şoka neden olabilir. NO'nun etkilerini nötralize eden ve NO salınımını azaltan arginin vazopresin (AVP) vazoplejik sendromda önemli bir role sahiptir.Sonuç olarak, vazoplejik sendrom, kardiyovasküler cerrahi sonrası nadir görülen bir durumdur ve yüksek morbidite ve mortalite oranlarına neden olabilir. Bu sendromun patofizyolojisi çok faktörlüdür ve tedavisi genellikle vazopresörlerin kullanılmasıyla sınırlıdır.(AI)