Türklere Yapılan Dinî Baskılar Ve Asimilasyonların Gölgesinde 1989 Bulgaristan Göçü
Anahtar Kelimeler
İlk peygamber Hz. Âdem ve eşi Hz. Havva’nın cennetten
yeryüzüne gönderilişi, din ve göç arasındaki ilişkinin ilk örneği olarak
görülebilir. Dünya tarihinde en önemli büyük göç dalgalarının temelinde, dinî
sebeplerin yattığını, arkeolojik ve tarihi belgeler göstermektedir. Büyük göç
hareketlerinin sonucu olarak, insanlık inanç haritalarında ciddi değişimlerin yaşandığı
da bilinen tarihsel gerçeklerdendir. Bu bakımdan göç olgusunun çözümlemesi yapılırken
yalnızca sosyolojik bağlamda değil aynı zamanda din sosyolojisi disiplini
açısından da değerlendirilmesi önemlidir. Çalışmanın amacı göç ve din olgusu
arasındaki bağlam sonucu ortaya çıkan inanç hartasındaki değişiklik, 1989
yılında Bulgaristan’dan Türkiye’ye göç etmek zorunda kalan vatandaşlar özelinde
ortaya koymaktır. Çalışma kapsamında Bursa ilinde yaşayan göçmenlerle yüz yüze
görüşme yapılmıştır. Katılımcılardan göç süreci ile ilgili olarak, akıllarında
kalanların hem görsel hem de sözlü olarak aktarılması istenmiştir. Elde edilen
veriler, nitel araştırma teknikleri çerçevesinde analiz edilmiştir. Sonuç
olarak, dinî örgütlenmelerin geliştirmiş olduğu aidiyet hissi ve grup kimliği,
grup içindekiler için yüksek değerde güven iklimi oluşturmaktayken, dışarda
kalanlar için “öteki” yaratımına neden olduğu görülmüştür. Bu kontekste, aynı
dine mensup olmamak, kısmi veya özelleştirilmiş güven olarak tanımlanan
kendinden olmayana şüpheyle yaklaşma eğilimi yaratmaktadır. Şüpheyle
yaklaşılandan uzaklaşmak veya onu uzaklaştırmak da görüldüğü üzere zorunlu
göçlere neden olmaktadır.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
