Doğadan elde edilen kil, Neolitik Çağ’dan bu yana insanlar
tarafından şekillendirilmekte ve pişirilmektedir. Başlangıçta çanak, çömlek,
kült ve adak objeleri gibi günlük kullanım eşyaları elle şekillendirme yöntemi
kullanılarak üretilmiştir. Elle şekillendirilen bu formlar yüzey özellikleri
açısından incelendiğinde baskı dekor yönteminin seramik tarihinin
başlangıcından itibaren kullanıldığı görülmektedir. Seramik çamurlarının yüksek
plastisitesi sayesinde kolay şekil alan yapısı, baskı uygulamalarının
gelişmesinde önemli bir kaynak olmuştur. Ayrıca elle şekillendirme esnasında
seramik çamurunun el izini efektif bir şekilde yansıtması, form yüzeylerini
baskı yoluyla süsleme fikrini doğurmuştur. El ile yapılan baskı dekorlarından sonra
doğal objelerin ve özel olarak şekillendirilen birimlerin mühür olarak
kullanımı ile seramik baskı yöntemleri gelişimini sürdürmüştür. Sonraki
dönemlerde ise teknolojik gelişmelere bağlı fotokopi, serigrafi ve inkjet
baskılar seramik alanında kullanılmaya başlanmıştır. Sünger baskı yöntemi; alçak ve yüksek baskı içeriğinde
değerlendirilebilen bir yöntem olmakla birlikte amorf delikli bir yapıya sahip
doğal süngerleri ve tasarıma yönelik kesilerek ya da yakılarak oluşturulan
yapay sünger mühürleri kapsamaktadır. Sünger baskılar yaş, bisküvi ve sırlı
yüzeylerde kullanılmalarının yanı sıra hem doku oluşturma hem de renklendirme
amaçlı kullanılmaktadır. Araştırma kapsamında yazılı ve görsel literatür
taraması yapılarak sünger baskı yönteminin kökeni incelenmiş olup, üretim süreçlerinde
sünger baskıları kullanan seramik sanatçıları üzerinden yöntemin olanakları ve
sünger baskı yönteminin biçim-yüzey kombinasyonuna katkısı değerlendirilmiştir.
Atıf Sayısı :