Bronkoplevral fistül (BPF), bronşiyal sistem ile plevral boşluk arasındaki bağlantıdır. Enfeksiyon genellikle etiyolojide rol oynar. BPF, parankimal veya plevral enfeksiyonların (örneğin tüberküloz, aspirasyon pnömonisi, nekrotizan pnömoni, koksidiyomikoz, aspergilloz, empiyem) ardından gelişebilirken, büyük pulmoner infarktlar ve travmalardan (penetran yaralanmalar, parankimal veya plevral biyopsi, torasentez, tüp torakostomi, yüksek basınçlı mekanik ventilasyon) sonra da görülebilir. Antibiyotiklerin yaygın kullanımından sonra parankimal ve plevral enfeksiyonlar, özellikle tüberküloz, daha az görülmektedir, bu nedenle enfeksiyonlar tarafından kaynaklanan BPF sayısı azalmıştır. Bugün, önemli bir sayıda BPF hastası rezeksiyon sonrası fistüllere sahiptir. BPF insidansı yıllar içinde giderek azalmış olsa da, yüksek mortalite nedeniyle hala önemli bir komplikasyondur. Pnömonektomilerde BPF insidansı% 1.5-12.5 aralığında gösterilmiştir. Sol pnömonektomi sonrası BPF oranı% 0 ile% 6.3 arasında rapor edilirken, sağ pnömonektomi sonrası bu oran% 1.1-22.9 arasında değişmektedir. BPF'ye yatkınlık faktörleri, cerrahi ve cerrahi olmayan faktörler olarak iki gruba ayrılabilir. Cerrahi faktörler arasında cerrahın deneyim düzeyi, bronşiyal kapatma yöntemleri, aşırı lenf nodu disseksiyonu, bronşiyal cerrahi kenarında rezidüel tümör varlığı, bronşiyal sap uzunluğu ve genişletilmiş rezeksiyon örnek olarak verilebilir. Cerrahi olmayan faktörler arasında ise hastaların beslenme durumu, hipoalbuminemi, preoperatif kemoterapi, radyoterapi veya her ikisi, diyabet, tüberküloz öyküsü, preoperatif ve postoperatif pulmoner enfeksiyon, uzun süreli postoperatif mekanik ventilasyon yer almaktadır. BPF'nin sağ pnömonektomi sonrası daha yüksek insidansının ana nedeni, iki ana bronş arasındaki anatomik farklılıklardır. Sağ ana bronş, sol ana bronşa göre daha büyük bir çapa ve daha dik bir konuma sahiptir. Bu, bronşiyal sapta daha fazla sekresyon birikimine neden olur. Ayrıca, sağ ana bronş, sol ana bronşa göre daha açık olma eğilimindedir ve daha az etkili mediastinal doku ile kaplıdır. Sol ana bronş kesildiğinde, aortik arkın altına gömülürken, sağ ana bronş kesildiğinde daha fazla serbest plevral boşluğa ilerler. Ek olarak, sol ana bronş iki bronşiyal arter tarafından beslenirken, sağ ana bronş bir bronşiyal arter tarafından beslenir. Özellikle subkarinal lenf nodu disseksiyonu sırasında, sağ bronşiyal sap bu arterin hasarı nedeniyle daha kolay iskemiye maruz kalır. BPF'nin klinik bulguları, fistül oluşumunun zamanına, fistülün büyüklüğüne ve enfeksiyon eşlik edip etmediğine göre değişir. Postoperatif dönemde dispne, öksürük, torasik sıvı çıkarma, subkütanöz enfeksiyon, hipotansiyon, ani sıvı düşüşü veya kaybı, sürekli hava sızıntısı veya mediastinal kayma gibi belirtiler görüldüğünde tanı kolaydır; ancak kronik semptomlar daha ayrıntılı olarak değerlendirilmelidir.(AI)