Atriyal fibrilasyon (AF), dünyada en sık görülen aritmi türüdür ve önemli bir sağlık sorunudur. AF, düzensiz ventriküler intervallerin varlığı ve organize atriyal aktivitenin yokluğu ile karakterizedir. AF'nin patofizyolojisi üzerine yapılan çalışmalar, fokal elektrik aktivasyonun AF'yi başlattığını ve aritmojenik substratın sürmesini sağladığını göstermektedir. AF'nin tedavisinde kateter ablasyonu gibi yöntemler geliştirilmiştir. Bu yöntemlerin etkinliğini değerlendirmek için kardiyovasküler manyetik rezonans (KMR) görüntüleme kullanılmaktadır. KMR, AF'ye neden olan kardiyak yapıların anatomik özelliklerini belirlemeye ve ablasyon sonrası takibi yapmaya olanak sağlamaktadır. Özellikle geç gadolinyum tutulumlu kardiyak manyetik rezonans (GGT-KMR) görüntüleme, atriyal fibrozisin belirlenmesinde kullanılmaktadır. Sol atriyumun boyutu, fonksiyonu ve fibrozisi KMR ile değerlendirilerek AF ile başvuran hastaların yeniden yapılanma aşaması belirlenebilir. Sol atriyal appendiks (SAA) ise SA'nın embriyonik kalıntısıdır ve trombüs oluşumunun yaygın olduğu bir bölgedir. SAA trombu, kateter ablasyonu için kontrendikedir. Transözofageal ekokardiyografi (TÖE) ile SAA trombüsü tanımlanabilir. SAA'nın kontraktif yapısı ve kan akış hızı da değerlendirilebilir. Bu çalışmada, AF tedavisinde KMR görüntülemenin kullanımı ve SAA'nın önemi ayrıntılı olarak incelenmektedir.(AI)