Bu bölümde, çocuk hastalıklarında sağlık hizmetinden doğan zararlar ve çocukluk yaş grubunda tanı hataları üzerine bir değerlendirme yapılmaktadır. Tıbbi hataların sıklığı ve etkileri günümüzde giderek daha fazla fark edilmektedir. Tıbbi hatalar, hastanede kalış süresinin uzamasına, tedavi maliyetinin artmasına ve adli sorunlara yol açabilir. Pediatride görülen tıbbi hataların en önemli özelliği, etkilenen tarafın çocuk olmasıdır. Tanı hataları, tanıda gecikme, yanlış tanı koyma veya tanı koyamama şeklinde ortaya çıkabilir. Tanı hataları, bulgu ve belirtilerin atipik olduğu durumlarda veya verilerin hatalı değerlendirilmesi, klinik akıl yürütmede yanılma veya sistemle ilişkili etmenler nedeniyle ortaya çıkabilir. Tanı hatalarının sonucunda oluşan zarar, tanının gecikmesi ve tedavide gecikme veya aslında var olmayan bir durumun tedavi ediliyor olması şeklinde tanımlanabilir. Çocuklarda tanı koyma süreci, erişkinlerden farklıdır ve yaş ve gelişim düzeyine göre değişir. Birinci basamakta en sık görülen tanı hataları uygun testleri istememe, yanlış değerlendirme, hastayı izleyememe ve uygun uzmanlık alanına yönlendirememe şeklinde ortaya çıkar. Çocuk yoğun bakım ünitelerinde yapılan otopsi çalışmaları, tanı hatalarının sıklığının %20 civarında olduğunu göstermektedir. Tanı hataları genellikle kardiyovasküler, konjenital, nörolojik ve enfeksiyöz hastalıklar söz konusu olduğunda görülmektedir. Tanı hatalarının tekrarının önlenmesi için önlemler alınmalıdır.(AI)
Atıf Sayısı :
