Karaciğer, vücutta birçok biyolojik fonksiyonun kontrol edildiği, ilaç metabolizmasının etkilendiği ve detoksifikasyonun gerçekleştiği ana organdır. Karaciğer fonksiyon bozuklukları ve patolojileri genellikle sarılık olarak bilinen bilirubin metabolizmasının değişmesine neden olur. Sarılık, plazma bilirubin seviyesinin yükselmesi sonucu cilt, sklera ve müköz membranların sararması olarak tanımlanır. Bu durum, kalıtsal veya edinilmiş karaciğer hastalıklarının yaygın bir belirtisidir. Sarılığın altında yatan biyokimyasal bozukluk, direk veya indirekt hiperbilirubinemi olarak adlandırılır. İndirekt hiperbilirubinemi genellikle artmış kırmızı kan hücresi yıkımı, artan bilirubin yükü veya hepatosellüler alım ve bilirubin konjugasyonundaki bozukluklardan kaynaklanırken, direk hiperbilirubinemi kolestaz olarak da bilinen total bilirubin'in belirli bir seviyenin üzerinde olmasıyla tanımlanır. Safra, karaciğer tarafından sentezlenen ve safra kanaliküllerine salgılanan bir sıvıdır. Safra, lipid emülsiyonu oluşturarak lipid sindirimini ve emilimini kolaylaştırır. Ayrıca, safra sekresyonu kolesterol homeostazını, hemoglobin katabolizmasını ve ilaçların veya ilaç metabolitlerinin atılımını düzenler. Safra, bilirubin ve diğer bileşenlerin karışımından oluşur ve bu nedenle sarı-yeşilimsi bir renge sahiptir. Sarılık, bilirubin üretimi ve klirensi arasındaki dengesizlikten kaynaklanır.(AI)