Bu bölümde, Türkiye'nin ekonomik büyüme üzerindeki finansal ve politik istikrar ilişkisi incelenmektedir. Ekonomik büyüme, ülkelerin ekonomik faaliyetlerini sağlama amacıyla gerçekleştirilen bir hedeftir. Bu bağlamda, ekonomik büyüme, ekonomi literatüründe en çok araştırılan konulardan biridir. Ülkelerin ekonomik büyümesinde etkili olan birçok faktör bulunmaktadır ve bu çalışmanın odak noktası istikrardır.Stabilite, düzen ve süreklilik anlamında süregiden karar alma süreci olarak ifade edilen bir kavram olarak kullanılmaktadır. Ekonomik istikrar, ekonomik düzenin sürekliliğini sağlama olarak ifade edilir. Araştırmacılar, ekonomik istikrarı birçok makroekonomik ve sosyoekonomik değişkenle açıklamaktadır. Genel fiyat seviyesi, istihdam oranı, üretim düzeyi ve ödemeler dengesi gibi sosyoekonomik değişkenler, makroekonomik göstergeler ve politikada siyasi düzenin sürekliliği, askeri güç, yolsuzluk, hesap verebilirlik ve şeffaflık, gelir dağılımı adaleti gibi sosyoekonomik değişkenler ekonomik istikrarı etkileyen faktörlerdir.Literatürde, ekonomik istikrarı etkileyen önemli faktörlerden biri olan politik istikrarı anlamak için politik istikrarsızlık kavramının zıt kavramını açıklamak için tercih edilen araştırmacılar bulunmaktadır. Marisson ve Stevenson (1972), politik istikrarsızlığın küresel bir tanımının olmamasını, ulusal siyasi sistemin çözülmesi olarak tanımlamaktadır, Lipset (1960) ise politik istikrarsızlık olarak demokrasi ve muhalefetin olmamasını tanımlamaktadır. Ake (1975), politik istikrarsızlığı tanımlarken politik davranış ve politik yapıya atıfta bulunmaktadır. Buna göre, politik istikrarsızlık, politikada belirli kuralların ve davranışların oluşturulamadığı, yasaların ve düzenlemelerin düzenlenmediği dönemleri ifade etmektedir. Ake (1975), politik istikrarsızlık ve altındakilerin ilettiği şeyler üzerine yaptığı çalışmasında, istikrarın kurumsal kanallar ve organizasyonlar aracılığıyla tüm ekonomi ve sosyal yaşamı etkilediği fikrine odaklanmaktadır. Mbaku (1988), politik istikrarsızlığı farklı ülkelerde benzer politikaların ve evrensel davranışların olmaması olarak tanımlamaktadır. Politik istikrar sağlanmayan Sahra Altı Afrika ülkelerinde, kalkınma ve büyüme süreçlerinin gerçekleşmediği anlamına gelmektedir. Fosu (1992), politik istikrarsızlığı istikrarlı olmayan bir hükümet, yönetim, rejim ve ulus olarak tanımlamaktadır. Alesina ve Perotti (1993)’ye göre, politik istikrarsızlık, toplumsal huzursuzluk ve siyasi şiddet olmak üzere iki boyutta ortaya çıkmaktadır. Alesina (1996), politik istikrarsızlığı kurumsal ve kurumsal olmayan alanlarda değişiklik yapma yeteneğinden uzak olmak olarak tanımlamaktadır. Alesina (1996), politik istikrarı(AI)