Bu bölümde, medya ekolojisi içinde yönetim ve liderlik yaklaşımları ele alınmaktadır. Medya, günümüz toplumunda bilgi ve eğlence kaynağı olarak önemli bir iletişim aracı olarak varlığını sürdürmektedir. Özel medya, kamu medyası veya yerel topluluk medyası arasındaki yoğun rekabet, medya sahiplerini dijital dönemde uzun vadeli stratejik yönetim vizyonları geliştirmeye zorlamaktadır. Okuyucunun dikkatini çekmek ve medya izleyicisini elde tutmak için medyanın, örgütsel, kurumsal ve özel düzeylerde liderlik niteliklerine dikkat etmesi gerekmektedir. Medya endüstrisi, benzersiz doğası nedeniyle diğer iş türlerinden birçok yönden farklılık göstermektedir. Örneğin, bir medya ürünü bozulabilir bir mal olarak kabul edilir; medya çalışanları yaratıcıdır; örgütsel yapı otantiktir; ve geleneksel medya ile bazı bulanık çizgiler ayrılmıştır. Medya, toplumun kültürünün iletilmesinde etkili bir rol oynadığı için toplumsal bir rol oynamaktadır. Medya yönetimi, çeşitli teorik alanlar ve politik sistemlerle kesişen disiplinler arası bir çalışmadır. Medya yönetimi araştırmaları, 20. yüzyılda geleneksel gazete endüstrisinde başlamış ve daha sonra radyo, sinema ve televizyon endüstrisinde gelişmiştir. Medya ekolojisi, Toronto Okulu ve New York Okulu tarafından savunulan teknolojik determinizm ve teknolojik evrimle ilişkilendirilen bir post-endüstriyel ve postmodern medya mantığıdır. Medya ekolojisi, medya teknolojisi ve teknikleri tarafından yaratılan yapı, içerik ve halka etkiyle ilgilenen bir üç ayaklı (medya, iletişim ve teknoloji) çalışmadır. Medya ekolojisi ilk olarak Mc Luchan (1964) tarafından önerilmiş ve resmi olarak Postman (1978) tarafından duyurulmuştur. Sistemli medya mesajlarıyla etkileşim, insan algısını değiştirir, düşünme şeklini belirler, insan anlayışını yapılandırır, insan değerlerini belirler ve hatta davranışı etkiler. Medya kuruluşlarında yöneticiler ve ilgili kamu ve sivil toplum kuruluşları, iletişim işlerini eleştirel bir şekilde analiz etmeli ve medyadaki etkileşimli iletişimlerle daha iyi uygulamalar geliştirmenin yollarını belirlemelidir. Medya tarafından doğrudan etkilenebilecek elektronik ve basılı medya anlamına gelen \"medya manzarası\" terimi, Appadurai (1990, s. 9) tarafından kullanılmaktadır.(AI)