Bu metinde, ilk öğretimin tarihsel temelleri üzerine bilgi verilmektedir. İlköğretim, ilkokul müfredatlarının uygulandığı bir basamaktır ve bireyin erken yaşlarında temel eğitimi almasını sağlar. İlköğretim, okuma yazma, aritmetik gibi temel bilgilerin öğretildiği ve iyi bir yurttaş olmak için gerekli bilgilerin kazandırıldığı bir aşamadır. Aynı zamanda ilköğretim, örgün eğitim sisteminin temel bilgi ve becerileri kazandıran ilk basamağıdır ve zorunlu öğrenimi içermektedir. İlköğretim, çocuğun hayatının geri kalanında kullanacağı bilgi ve becerilerin öğretildiği süreç olarak değerlendirilebilir. İlköğretim kademesi, bireylerin temel becerilerini ve bilgi birikimini öğrendiği ve ülkenin yetişmiş bireylere ihtiyacı olan bir aşamadır. Tarihsel süreçte, ilk öğretim bireylerin informal şekilde denetimsiz ve sistemsiz olarak öğrendiği becerileri, uzun dönem sonunda formal şekilde öğrenmeye dönüştürmüştür. Osmanlı Devleti'nde ise ilk öğretimler özellikle \"Taş Mektep\" veya \"Mahalle Mektebi\" adıyla planlı bir şekilde yapılmaya başlamıştır. İlköğretim kademesi, Osmanlı eğitim sisteminin temelini oluşturmuş ve köy ve kasabalara kadar yaygınlaşmıştır. Bu dönemde eğitim, öğretmenin kürsünün önünde ders verdiği ve öğrencilerin yerde oturarak ders işlediği sınıflardan oluşmuştur. Sultan III. Selim döneminde askeri okulların kurulması ve geliştirilmesi eğitimde değişimlerin habercisi olmuştur. 19. yüzyılın başlarında ise Sultan II. Mahmut eğitimi kitlelere yayma politikasını benimsemiştir.(AI)
Atıf Sayısı :
