Duchenne müsküler distrofi (DMD), kas kaybı ve yıkımı ile karakterize ölümcül bir genetik hastalıktır. DMD hastalarında distrofin proteininin eksikliği nedeniyle kas hücreleri gerilime direnç gösteremez ve hücre içi kalsiyum miktarı artar. Bu durum kas hücrelerinin nekroza uğramasına, inflamasyona ve fibro-adipoz dokunun oluşmasına yol açar. DMD genindeki mutasyonlar genin okuma çerçevesini bozar ve işlevsel bir distrofin proteininin üretimini engeller. DMD hastaları için şu anda etkili bir tedavi bulunmamaktadır, ancak ekson atlama yaklaşımları umut verici sonuçlar göstermektedir. Yakın zamanda ABD Gıda ve İlaç Dairesi, DMD hastalarının %13'ü için uygulanabilir olan Eteplirsen adlı bir molekülün kullanımına şartlı olarak onay vermiştir. Ancak bu molekülün distrofini restore edebilme etkisi tartışmalıdır. PMO antisense oligonükleotitlerin (PMO-ASO) yüksek maliyeti, klinik denemelerde daha yüksek dozların kullanılmasını sınırlamış ve distrofin restorasyon miktarını etkilemiştir. Daha kısa tasarlanan PMO-ASO'lerin uzun olanlara eş değer miktarda distrofin restorasyonu sağlayabileceği gösterilmiştir. Bu çalışmada, PMO-ASO dozlarının distrofini restore edebilme etkinliği üzerindeki etkisi ve daha kısa tasarımların genel restorasyon verimini nasıl etkileyebileceği sunulmaktadır. DMD hastalığının patofizyolojisi ve genetiği de açıklanmaktadır.(AI)