Bu metinde, \"core stability\" yani merkez stabilitesi kavramı üzerinde durulmaktadır. Core, İngilizce bir kelime olup merkezi anlamına gelir. Panjabi (1992) tarafından, core stabilitesi içinde intervertebral nötral bölgeyi koruma kapasitesi olarak tanımlanmıştır. Akuthota ve Nadler (2004) ise core'un, hareketin başlangıcını yapan güç merkezi olduğunu belirtmiştir. Core stabilitesi, 1990'ların sonlarında ortaya çıkmış bir kavramdır. Core terimi, vücudun gövde veya daha spesifik olarak lumbopelvik bölgesine atıfta bulunmak için kullanılır. Lumbopelvik bölgenin stabilitesi, üst ve alt ekstremitelerin hareketini sürdürmek, yükleri desteklemek ve omurilik ve sinir köklerini korumak açısından çok önemlidir. Core kaslarının stabiliteye katkısı, fleksiyon, lateral fleksiyon ve rotasyon hareketlerini gerçekleştirme yetenekleri ve ekstansiyon, fleksiyon ve rotasyona neden olan dış kuvvetleri kontrol etme yetenekleriyle ilgilidir. Gövde kaslarının yeterli güç ve dayanıklılığa sahip olması, core stabilitesini sağlamak için güç ve sakatlanmayı önlemek mümkündür. Omurganın stabilitesi, kol ve bacak gücünün aynı anda gelişmesine olanak sağlar; bu nedenle hareket performansı açısından omurga stabilitesi ne kadar iyi olursa, kol ve bacaklardaki güç üretimi o kadar büyük olur. Core ayrıca günlük biyolojik fonksiyonlarda da önemli bir rol oynar. Karın boşluğunda iç organ basıncı oluşturur, iç organları yerinde tutar ve akciğerlerden havayı çıkarmaya yardımcı olur. Core bölgesi, omurganın kinetik zincirinin fonksiyonel merkezi olarak bilinir. Vücudun alt tabanında pelvik taban kasları, üst tabanda diyafram, ön grup karın kasları, arka destek gluteal ve paraspinal kasları tarafından oluşturulur. Core stabilitesini sağlayan kaslar ise iç oblik, transversus abdominis (TrA), lomber multifidus, paraspinal kaslar ve pelvik taban kaslarıdır. Bu kaslar, vücudun statik ve dinamik pozisyonlarında fonksiyonel hareketi destekler ve omurga hareketlerinin düzgünlüğünü sağlar. Panjabi, klinik instabiliteyi, stabilizasyon sisteminin omurgayı fizyolojik sınırlar içinde intervertebral nötral bölgede tutma kapasitesinde önemli bir azalma olarak tanımlar. Omurga, değişen statik ve dinamik yükler karşısında sürekli stabiliteyi korumalıdır. Panjabi, omurga stabilitesini pasif, aktif ve sinir kontrol sistemi olarak 3 alt sistemle tanımlar ve koordineli ve sağlıklı bir şekilde çalışmasını sağlar.(AI)