Aşil tendonu, gastrocnemius ve soleus kaslarının tendonlarının birleşmesiyle oluşan en kalın ve sağlam tendonlardan biridir. Bu tendon, aşırı kullanım, mekanik etkiler, sistemik hastalıklar, dışarıdan alınan ilaçlar, uygun olmayan ayakkabı giyimi ve spor gibi faktörlere bağlı olarak rüptür riski en yüksek olan tendondur. Aşil tendon rüptürü, bacağın en ciddi akut kas problemidir ve son yıllarda tendon yaralanmalarının arttığı ve bunların büyük bir kısmının sporla ilişkili olduğu görülmektedir. Aşil tendonunun anatomisi, tendinopatiler, retrokalkaneal bursit, Haglund deformitesi gibi çeşitli patolojilerin ve tedavilerinin anlaşılması açısından önemlidir. Tendonun dejeneratif değişiklikleri, aşil tendinosisi için tipik bir bulgu olup, aşil tendon rüptürü için bir risk faktörü olarak kabul edilebilir. Bu nedenle, aşil tendonunun histolojik olarak değerlendirilmesi de klinik açıdan önemlidir. Aşil tendonunun tarihi, Achilles'in efsanevi hikayesine dayanmaktadır. İlk yazılı kayıtlarda, aşil tendonunun yaralanmasının solunum sıkıntısı, mental durum bozukluğu ve hatta ölümle sonuçlanabilen akut ateşe neden olduğu belirtilmiştir. Cerrahi tedavi, 19. yüzyılda önerilmiş ve geliştirilmiştir. Embriyolojik olarak, aşil tendonu alt ekstremite tomurcuklarının gelişimiyle ortaya çıkar.(AI)