Bu bölümde, obezitenin tip 2 diyabet mellitus (T2DM) ile ilişkisi ve derecesi, oluşan diyabetik kardiyomiyopati (DKM) patolojisi ve bu patolojinin hücresel düzeyde neden olduğu değişiklikler incelenmektedir. Obezite, vücut yağının aşırı miktarda birikmesi sonucunda meydana gelir. Aşırı kilolu ve obez bireyler, vücut kitle indeksi (BMI) adı verilen bir kriter tarafından değerlendirilerek tanılanır. Bu indeks, bireyin vücut ağırlığının, metre cinsinden boy uzunluğunun karesine oranlanmasıyla hesaplanır. BMI değeri 30 kg/m2 üzerinde olan bireyler obez olarak adlandırılır. Obez bireylerde T2DM, kalp hastalığı ve yüksek tansiyon riskleri artmaktadır. Obezite ve diyabet arasındaki ilişki Elliot P. Joslin tarafından 1916 yılında fark edilmiştir. Kişi günlük yaşantısı için gerekenden daha fazla enerji aldığında, fazla enerji yağ olarak depolanır ve bu döngü obezitenin evrilmesine neden olur. Çocukluk çağındaki şiddetli obezitenin gençlerde ve erken yetişkinlikte T2DM riskini artırdığı gözlemlenmiştir. T2DM teşhisi konan bireylerin %80'inden fazlasının obez olduğu belirtilmektedir. Diyabetli yetişkinlerin %87.5'inin aşırı kilolu veya obez olduğu rapor edilmiştir. Obezitenin birincil nedeni olarak aşırı yeme ve dolayısıyla T2DM'nin temel nedeni olduğuna inanılmaktadır. Bu nedenle, egzersizle birlikte sağlıklı yeme alışkanlığının T2DM'yi önleyeceği düşünülmektedir.(AI)