Son yıllarda, tıpta vücut yapılarının yenilenmesi ve onarımı için kök hücre ve doku mühendisliği uygulamaları önem kazanmıştır. Bu kavram, rejeneratif tıp olarak da adlandırılabilecek olup, gelecekte klinik uygulamalarda yer alması düşünülmektedir. Kök hücrelerin çeşitli hücre tiplerine dönüşebilme yetenekleri, gelecekteki tedavilerde önemli bir rol oynayacaklarını göstermektedir. Henüz farklılaşmamış olan kök hücreler, bir canlının vücudunda kendilerini uzun bir süre yenileyebilen ve en az iki farklı hücre tipine dönüşebilen hücrelerdir. Bu iki özellik, bir hücrenin kök hücre olarak adlandırılabilmesi için gereklidir. İnsanların postnatal dokularında progenitör (öncül) hücreler tanımlanmıştır. Sınırlı bir ömre sahip olan bu hücreler, bir organizmanın yaşamı boyunca var olan kök hücrelerden ayrılmaktadır. Progenitör hücreler yalnızca belirli doku tiplerini oluşturur ve sınırlı bir farklılaşma kapasitesine sahiptir.Kök hücreler iki temel kategoriye ayrılabilir: embriyonik kök hücreler ve yetişkin (somatik) kök hücreler. Embriyonik kök hücreler, farklılaşma potansiyelleri açısından çok iyi bir kaynak olmalarına rağmen, etik sorunlar ve embriyonik dokuların potansiyel neoplastik dönüşümü (teratom) nedeniyle kullanımlarına kısıtlamalar getirilmiştir. Yetişkin kök hücreler, kemik iliği, periost, kas, yağ, beyin ve deri dokularında bulunur. Önceki inanışların aksine, kök hücrelerin bulundukları dokudan farklı doku tiplerine farklılaşabileceği belirlenmiştir. Diğer kök hücre tipleri arasında özellikle mezankimal kök hücreler (MKH) popülerlik kazanmıştır. Ağız ve çene bölgesinde birçok alternatif mezankimal kök hücre kaynağı bulunmaktadır. Mezankimal kök hücreler, yetişkin diş pulpu, apikal papilla, diş folikülü, dökülen süt dişler ve periodontal ligamentten elde edilebilir. Kemik dokusu sürekli bir şekilde yenilenirken, diş dokuları bu yeteneğe sahip olmayan özelleşmiş dokulardır. Bununla birlikte, diş dokularından elde edilen kök ve öncül hücreler yüksek farklılaşma yeteneğine sahiptir. Mezankimal kök hücreler, rejeneratif potansiyelleri, immünsüpresif özellikleri ve doku oluşturma potansiyelleri nedeniyle hücresel tedavi için kullanılmaktadır. Diş ve çevre dokulardan köken alan kök hücrelerin kullanımıyla yeni dişler oluşturmak, diş dokularını, kemik dokusunu ve periodontal ligament oluşumunu onarmak geleneksel tedavi yöntemlerine alternatifler oluşturabilir.(AI)