Son yıllarda dünyada ve ülkemizde sporun önemi artmaktadır ve spor aktivitelerine katılan bireylerin sayısı da artmaktadır. Spor aktiviteleri sırasında düşme veya çarpışma sonucu meydana gelebilecek yaralanmalar arasında diş travmaları sıkça görülür. Dişlere doğrudan darbeler veya dolaylı olarak yumuşak doku yaralanmaları veya dentoalveolar yaralanmaları görülebilir. Spor kazaları maksillofasiyal yaralanmaların en yaygın nedenlerinden biri olarak kabul edilir. Çocuklar ve yetişkinlerdeki travma ile ilgili vakaların yaklaşık %30'unun sporla ilişkili olduğu gösterilmiştir. Maksillofasiyal bölgede, nörocerrahi veya plastik cerrahi ile ilgili ciddi travmaların yanı sıra maksillofasiyal cerrahi, endodontik tedavi, restoratif tedavi gerektiren dentoalveolar travmalar da meydana gelebilir. Bu yaralanmalar, çocukluk ve ergenlik döneminde sıkça görülür ve periodontyum yaralanmaları, dental sert doku yaralanmaları, lüksasyon yaralanmaları veya avülsiyon nedeniyle estetik ve fonksiyonel sorunlara yol açar ve bireyleri psikososyal olarak olumsuz etkiler. Spor Diş Hekimliği Uluslararası Akademisi 1983 yılında ortaya çıktı ve sporla ilişkili orofasiyal travmanın önlenmesi konusunda farkındalık yaratmıştır. Spor Diş Hekimliği ve Dental Travmatoloji Kongresi ilk kez 2001 yılında toplandı ve bu kongreden sonra \"Uluslararası Dental Travmatoloji Derneği (IADT)\" ve \"Uluslararası Spor Diş Hekimliği Akademisi (IASD)\" arasında işbirliği oldu. Daha önce \"Endodonti ve Dental Travmatoloji\" olarak bilinen derginin adı değiştirildi ve \"Dental Travmatoloji\" olarak yeniden adlandırıldı ve hem IADT hem de IASD'nin resmi yayını olarak nitelendirildi. IASD'ye göre Spor Diş Hekimliği'nin görev alanı, sporla ilişkili orofasiyal yaralanmaların önlenmesi ve tedavisi yanı sıra bu yaralanmalar hakkında veri toplayarak farkındalık yaratmaktır. Çocuklar yaşları ve gelişim düzeylerine bağlı olarak daha fazla kazaya maruz kalırlar. Çocuklar anatomik, fiziksel ve fizyolojik farklılıklarından dolayı yetişkinlerden farklılık gösterir. Çocukların bilişsel ve davranışsal gelişimi henüz tamamlanmamıştır. Büyüme süreci, çocukların beden büyüklüklerine uyum sağlama konusunda yaşadıkları zorluklar nedeniyle yaralanmalar için bir risk faktörü olarak kabul edilir. Tüm spor aktiviteleri, çarpışmalar, düşmeler ve sert yüzeylerle temas nedeniyle yaralanma riski taşır.(AI)