Bu bölümde, derin çürük lezyonlarının mevcut yönetim yöntemleri incelenmektedir. Çürük, bakteri, fermente edilebilir karbonhidratlar, plak, asidojenik ve asidurik mikroorganizmaların varlığıyla uygun koşullar oluştuğunda, belirli bir süre sonra diş sert dokularının tahrip olmasına neden olan bulaşıcı bir hastalıktır. Bakteri metabolizması ürünleri diş yüzeyinden mineral kaybına neden olur ve mine demineralizasyonunu başlatır. Demineralizasyon ilerlemeye devam ederse, altta yatan dentin etkilenecektir. Dentin dokusunda, yüksek tübüler yapı ve daha düşük mineral içeriği nedeniyle demineralizasyon daha hızlı gerçekleşir. Dentinin daha ileri demineralizasyonu kavite oluşumuna yol açar. İç çürüklerin iç üçte birine veya dördüncüsüne ulaşması durumunda, derin çürük olarak tanımlanır ve pulpa maruz kalma riski daha yüksektir. Klinik olarak, rezidüel dentin kalınlığı ölçülemez, bu nedenle radyografik değerlendirme geçerlidir. Ancak, mevcut çürük dokusunu göstermek için intraoral filmler için özel olarak tasarlanmış x-ışını örgü ızgaraları, yazılım programları ve ölçüm yöntemleri kullanılabilir. Derin çürüklerin yönetiminde farklı tedavi yaklaşımları vardır. Geleneksel yaklaşımlarda çürük tamamen çıkarılırken, günümüzde daha az invaziv yöntemler kabul edilmektedir ve yumuşak dentinin tamamen çıkarılmasının gerekli olmayabileceği vurgulanmaktadır. Bu bölümde, seçilmemiş çürük çıkarılması, seçici çürük çıkarılması, koruyucu restorasyon, kısmi çürük çıkarılması ve dolgu, dolgu ve kaplama gibi derin çürüklerin yönetimi için farklı yöntemler tartışılmaktadır.(AI)