Temporomandibular Eklem Dislokasyonunda Tedavi Yöntemleri
Anahtar Kelimeler
Temporomandibular eklem (TME) dislokasyonu, ağzın uzun süreli açık kalmasını gerektiren hareketler sırasında mandibular kondilin artiküler eminensin önüne ilerleyerek geri dönememesi ve artiküler yüzeylerin uyumunun bozulması olarak tanımlanır. Bu durumda hasta ağzını kapatamaz, alt çene protrüziv bir pozisyonda sabit kalır ve ağrı, hassasiyet, konuşma ve tükürük salgısı kontrolünde güçlük gibi semptomlar gözlenir. TME dislokasyonu genellikle kadınlarda görülür ve popülasyonun yaklaşık %10'unda rastlanır. Tedavi yöntemleri arasında konservatif ve cerrahi seçenekler bulunur. Günümüzde yeni tedavi yöntemleri geliştirilmektedir çünkü konservatif tedavilerin uzun sürede başarısız olma riski vardır ve cerrahi tedavilerin komplikasyon riski yüksektir. TME dislokasyonu nadir görülen bir durumdur ve diğer TME hastalıklarından daha az insidansa sahiptir. Dislokasyonun oluşumunda kondil, glenoid fossa, articuler disk ve artiküler eminensin morfoloji ve boyutları etkili olabilir. Yaşın orta/ileri olması, kadın olma, dentisyonun stabil olmaması gibi faktörler de dislokasyon riskini artırabilir.(AI)
Atıf Sayısı :
