Mekanik ventilasyon, solunum yetmezliği olan hastalara solunum desteği sağlamak için kullanılan bir tedavi yöntemidir. Bu bölümde, mekanik ventilasyonun fizyolojik hedefleri tartışılmaktadır.Mekanik ventilasyonun temel hedefi, akciğer hasarını en aza indirerek hastanın solunum fonksiyonunu desteklemektir. Bu nedenle, tidal volüm (VT) ve alveolar şişme basıncı gibi ventilasyon parametreleri önemlidir.Geçmişte, mekanik ventilasyonda kullanılan VT değerleri genellikle tahmini vücut ağırlığına (PBW) göre 10-15 mL/kg olarak önerilirdi. Ancak, bu değerlerin her hastada aşırı olduğu bilinmektedir. Akut hastalarda, akciğer mekaniğinden bağımsız olarak 8 mL/kg PBW'den yüksek VT değerinden kaçınılmalıdır. Sadece invaziv ventilasyondan spontan solunuma geçiş döneminde VT değeri geçici olarak 10 mL/kg PBW'yi geçebilir, ancak bu süreçte bile alveolar şişme basıncı kontrol altında tutulmalıdır.Mekanik ventilasyon sırasında permisif hiperkapni adı verilen bir yaklaşım da kullanılabilir. Bu yaklaşım, hiperkapniye (yüksek karbondioksit seviyeleri) izin vererek akciğer hasarını azaltmayı hedefler. Ancak, permisif hiperkapni uygulamasıyla ilgili bazı sorunlar da olabilir ve dikkatli bir şekilde kullanılmalıdır.Ayrıca, mekanik ventilasyonun oksijenasyon, ventilasyon ve asit-baz dengesi gibi gaz değişim hedefleri vardır. Bu hedefler, hastanın solunum fonksiyonunu optimize etmeyi amaçlar.Son olarak, hastanın solunum güdüsü ile ventilatör ayarlarının senkronize olması da önemlidir. Hasta-ventilatör senkronizasyonu, hastanın rahat ve etkili bir şekilde solunum yapabilmesini sağlar.Mekanik ventilasyonun fizyolojik hedefleri, hastanın solunum fonksiyonunu desteklemek ve akciğer hasarını en aza indirmek üzerine odaklanır. Bu hedeflere ulaşmak için uygun ventilasyon parametreleri seçilmeli ve hastanın durumuna özgü olarak ayarlanmalıdır.(AI)