Postkardiyak arrest sendromu (PKAS), kardiyak arrest sırasında oluşan global iskemi sonrasında başarılı bir kardiyopulmoner resüsitasyon ile meydana gelen reperfüzyon yanıtı ile ortaya çıkan karmaşık bir patofizyolojik süreçtir. PKAS'nin dört ana bileşeni vardır: postkardiyak arrest beyin hasarı, postkardiyak arrest miyokard disfonksiyonu, sistemik iskemi/reperfüzyon yanıtı ve persistan patolojiler. PKAS, beyin hasarı, miyokard disfonksiyonu ve sistemik yanıt nedeniyle ciddi komplikasyonlara yol açabilir. Bu sendromun şiddeti, kardiyak arrestin sebebi ve süresi ile ilişkilidir. Kardiyak arrest sonrası dönemdeki tedavi, hastanın normal serebral fonksiyon, stabil kardiyak ritim ve normal hemodinamik fonksiyonunu sağlamayı hedeflemelidir. Bu süreç, hastanın bireysel ihtiyaçlarına göre farklı tedavi gerektirebilir. Erken resüsitasyon sonrası dönemde hastanın uygun bir üst düzey bakım ünitesine transfer edilene kadar tedaviye devam edilmelidir. Oksijenasyonun kontrolü de önemlidir ve hipoksemi ve hiperkarbi riskini azaltmak için uygun oksijen tedavisi uygulanmalıdır.(AI)
Atıf Sayısı :
