Bu bölümde, boşanma sürecinin çocuklar üzerindeki olumsuz etkileri ve ebeveyn boşanması ile çocuk istismarı arasındaki ilişki incelenmektedir. Boşanma sürecinde çocuklar, hem boşanma sürecinde hem de sonrasında olumsuz etkilenmektedir. Ebeveyn boşanması ve çocuk istismarı, çocukluk döneminde psikiyatrik bozuklukların oluşma riskini artırmaktadır. Ebeveyn boşanması, çocuğa yönelik fiziksel kötü muamele, cinsel istismar, ihmal ve aile içi şiddetin etkilerinden bağımsız olarak, yaşam boyu sürebilecek psikopatolojiyle ilişkilidir. Ebeveyn boşanması ile çocuk istismarı deneyimi bir araya geldiğinde, ruh sağlığı açısından boşanmanın veya çocuk istismarının etkisinden daha büyük bir etkisi olduğu belirtilmektedir. Boşanma sürecinde çocukların velayetinin kime verileceği de önemli bir konudur. Ebeveyn yabancılaştırma sendromu (EYS), velayet anlaşmazlıkları bağlamında ortaya çıkan bir bozukluktur. Bu sendromda, bir ebeveyn diğer ebeveyne karşı bir aşağılama programı başlatarak çocuğu yabancılaştırır. EYS, boşanma sonrasında bir ebeveynin diğer ebeveyne karşı çocukları üzerinden yürüttüğü sistemli bir beyin yıkama süreci olarak tanımlanabilir. Ebeveynler, çocuğun ruhsal durumunun bozulması pahasına bu süreci kazanılması gereken bir \"savaş\" olarak algılayabilir. Bu savaşın kazanılması amacıyla ebeveynlerden biri diğeri hakkında çocuğun istismara maruz bırakıldığı iddialarında bulunabilir.(AI)