Bu makalede, inflamasyonun organizmanın doku hasarına karşı oluşturduğu bir yanıt olduğu ve sitokinlerin bu yanıtın düzenlenmesinden sorumlu olduğu belirtilmektedir. Sitokinler, immün yanıtın düzenlenmesinde önemli rol oynayan küçük protein yapılarıdır. Doğal ve kazanılmış bağışıklık sisteminin fonksiyonlarını yerine getirebilmesi bu moleküllere bağlıdır. Sitokinler, kendilerine özgün membran reseptörlerine bağlanarak hücre içi yolakların aktivasyonuna neden olurlar. İnterlökinler, interferonlar, kemokinler ve tümör nekrozis faktör ailesi gibi çeşitli sitokinler bulunmaktadır. Bağışıklık sistemi ise doğal ve kazanılmış bağışıklık olmak üzere iki bölümden oluşur. Doğal bağışıklık sistemi, inflamatuvar yanıtın başlangıcında görevlidir ve çeşitli hücrelerin işlevlerini yerine getirmesini sağlar. Kazanılmış bağışıklık sistemi ise inflamatuvar yanıtın devamından ve kontrolünden sorumludur. Regülatör T lenfositler ve anti-inflamatuvar sitokinler inflamasyonu sınırlar. Hücre ölümü inflamasyonun başlangıcı için temel bir uyaran olarak kabul edilir ve nekroz ve apoptoz gibi farklı tipleri vardır. Aşırı ve kontrolsüz sitokin salınımı hiper-inflamasyona neden olabilir. Bu salınım, hücre içerisinde çeşitli sinyalizasyon yolaklarını aktive ederek gerçekleştirilir.(AI)