Diyastolik kalp yetmezliği, kalbin diyastolik fonksiyonunun bozulması sonucu ortaya çıkan bir kalp yetersizliği durumudur. Bu durum, kalbin genişleyebilme özelliğinin bozulmasıyla karakterizedir. Diyastolik kalp yetmezliği, sol ventrikülün sistolik fonksiyonlarının korunmuş olduğu durumlarda ortaya çıkar ve kalp yetersizliği semptomlarıyla birlikte ekokardiyografik kanıtların bulunmasıyla teşhis edilir. Hipertansiyon ve yaşlanma, diyastolik kalp yetmezliğinin en sık görülen nedenleridir. Bunun yanı sıra koroner arter hastalığı, taşikardi ve atriyal fibrilasyon gibi diğer faktörler de diyastolik kalp yetmezliğine neden olabilir. Diyastolik kalp yetmezliği, genellikle sistolik kalp yetmezliğiyle birlikte görülür ve her iki durumda da mortalite oranı yüksektir. Diyastolik disfonksiyonun değerlendirilmesi için fizik muayene, kalp kateterizasyonu, nükleer görüntüleme yöntemleri, ekokardiyografi ve CT/MRI gibi invaziv ve invaziv olmayan yöntemler kullanılabilir. Ekokardiyografi, sol ventrikül diyastolik fonksiyonun değerlendirilmesinde en yaygın kullanılan yöntemdir. Diyastolik akım hızlarının ölçülmesi, mitral orifisdeki basınç gradienti ve pulmoner venlerdeki akım hızlarındaki değişikliklerin incelenmesiyle diyastolik kalp yetmezliği teşhis edilebilir. Diyastolik kalp yetmezliğinin tedavisi hakkında henüz tam bir bilgi bulunmamaktadır ve randomize klinik çalışmalara ihtiyaç vardır.(AI)