Bu makalede, çocuk onkolojisinde psikiyatrik yaklaşımların önemi üzerinde durulmaktadır. Kanser, yaşam kalitesini etkileyen ve ölümcül olabilen bir sağlık sorunudur. Her yıl yaklaşık 300.000 çocuğa kanser teşhisi konulmaktadır. Kanser sıklığı ülkemizde dünya genelindeki verilere benzerlik göstermektedir. En sık görülen kanser türü lösemidir, ancak ergen yaş grubunda farklı kanser türleri daha sık görülmektedir. Kanser tedavisi alanında yapılan çalışmalar sayesinde mortalite oranlarında önemli bir düşüş yaşanmıştır. Gelişmiş ülkelerde çocukluk çağı kanserlerinin %80'e yakını tedavi edilebilmektedir. Ancak gelişmemiş ülkelerde bu oran daha düşüktür. Kanserin tedavi edilme oranlarının artması, hastaların ve ailelerinin psikososyal yönden değerlendirilmesini gerektirmektedir.Kanser tanısı alan çocuklar ve aileleri için tanı alma süreci oldukça stresli olabilir. Bu süreçte bilgi paylaşımı önemlidir ve ebeveynlerin rolü çocuğun yaşına göre değişkenlik gösterir. Tanı alma sürecinde ebeveynlerin ve sağlık personelinin destekleyici rolü devam etmelidir. Ruh sağlığı çalışanlarının hastaların ve ailelerinin konumunu, tepkilerini ve hastalığı algılama biçimlerini anlamaları önemlidir. Tanı alan hastaların tedavi öncesi dönemde depresyon ve anksiyete belirtileri artabilir. Tedavi sürecinde yaşam kalitesinde bozulma görülebilir. Hastalık sürecinde çocuklar için yaşam kalitesini etkileyen semptomlar ortaya çıkabilir. Kanser tedavisi gören çocukların ve kardeşlerinin yaşam kalitesi incelendiğinde, tedavi sonrası hayatta kalan hastaların yaşam kalitesinin sağlıklı kontrollerden farklı olmadığı görülmüştür.Bu çalışma, çocuk onkolojisinde psikiyatrik yaklaşımların önemini vurgulamaktadır. Kanser tedavisi alan çocuklar ve aileleri için psikososyal destek sağlanması önemlidir. Hastaların ve ailelerinin yaşam kalitesini etkileyen semptomlar ve psikolojik durumlar göz önünde bulundurulmalıdır.(AI)