Beslenme ve yeme sorunları, çocukluk çağında sıkça görülen ve normal gelişimin bir parçası olarak kabul edilen durumlardır. Bu sorunlar genellikle geçicidir ve tıbbi müdahale gerektirmez. Ancak hangi sorunların kısa süreli olacağı ve hangilerinin ilerleyebileceği konusunda yeterli kanıt bulunmamaktadır. Beslenme ve yeme sorunları arasında beslenme/yeme becerilerinin gelişmemesi, bazı gıdaların zorlanarak alınması, belirli tatları reddetme, iştahsızlık ve yeme davranışlarının kendini uyarma amaçlı kullanılması gibi durumlar bulunmaktadır. Bu sorunlar genellikle 6 ay ile 4 yaş arasında başlar ve çocuk 6 yaşından sonra tekrarlayıcı şekilde devam ediyorsa daha eski bir problemin var olabileceği düşünülmelidir. Beslenme ve yeme bozuklukları, tanı sınıflandırma sistemlerinde değişikliklerle birlikte genişletilmiştir. DSM-5 ve ICD-11'de \"Bebek ve Küçük Çocuklukların Beslenme ve Yeme Bozuklukları\" ve \"Yeme Bozuklukları\" tek bir başlık altında toplanarak \"Beslenme ve Yeme Bozuklukları\" olarak adlandırılmıştır. Bu değişiklik, pika ve ruminasyon bozukluğunun sadece bebeklerde ve küçük çocuklarda değil daha büyük yaşlarda ve hatta erişkinlikte de görülebileceğini gösteren çalışmalar sonucunda yapılmıştır. Bebeklik ve erken çocukluk döneminde görülen beslenme sorunları, \"Aşırı Yeme Bozukluğu\", \"Yetersiz Yeme Bozukluğu\" ve \"Atipik Yeme Bozukluğu\" olmak üzere üç alt gruba ayrılmıştır.(AI)