Biriktiricilik bozukluğu, toplumsal ve bireysel sağlığı tehdit eden önemli bir halk sağlığı sorunudur. Bu bozukluk, çok sayıda değersiz nesneyi biriktirme, onları elden çıkarmakta zorlanma ve işlevselliğin bozulduğu bir durum olarak tanımlanır. Biriktiricilik, hijyenik olmayan ortamlara neden olması, düşme riskini artırması, yangın tehlikesi gibi riskler, kişiler arası ilişkileri bozması ve tıbbi problemlere yol açması nedeniyle ciddi sonuçlar doğurur. Bu bozukluğun çocukluk yıllarında başladığı bilinmesine rağmen çocuklarda ve ergenlerde biriktiricilik bozukluğu ile ilgili araştırmalar sınırlıdır. Yetişkinlerde yapılan çalışmalarda biriktiricilik bozukluğu prevalansının genel popülasyonun %1,5 ila %6'sı arasında değiştiği belirlenmiştir. Gençlerde ise biriktiricilik bozukluğu prevalansı %2-3,7 olarak tespit edilmiştir. Biriktiricilik semptomlarının başlama yaşı genellikle 12-18 yaş arasında olduğu görülmüştür. Cinsiyet oranlarıyla ilgili yapılan bir çalışmada kızlarda biriktiricilik semptomlarının erkeklere göre daha yaygın olduğu bulunmuştur. Biriktiricilik bozukluğunun etiyolojisinde genetik faktörler, psikanalitik kuram ve bilişsel model önemli rol oynamaktadır. Nörobiyolojik çalışmalar ise dopamin sisteminin biriktiricilik davranışı üzerinde etkili olabileceğini göstermektedir. Pediatrik biriktiricilik bozukluğunun araştırılması, bozukluğun etiyolojisini anlama ve yetişkinlikte bozukluğun kötüleşmesini önleme açısından büyük önem taşımaktadır.(AI)