Bu bölümde, Kendilik Psikolojisi Kuramı ve narsisizm ilişkisi ele alınmaktadır. Narsisizme atfedilen olumsuz özelliklerin Kendilik Psikolojisi Kuramı ile yeniden değerlendirildiği belirtilmektedir. Kendilik ve ben kavramlarının birbirinden ayrıldığı ve Heinz Hartmann'ın bu ayrımı yapan ilk kişi olduğu ifade edilmektedir. Kendilik, kişinin kendini örgütlenmiş ve gelişmiş, zaman ve uzamdan ayrımlaşmış bir bütün olarak algılaması olarak tanımlanmaktadır. Kendilik nesnesi ise kişinin kendini bir parçası olarak yaşadığı nesnelerdir. Aynalama, bebeğin \"mükemmelliğinin\" annesi tarafından yansıtılması olarak açıklanmaktadır. İçinden geçirme ise bakım verenlerin bebeğin istek ve gereksinimlerini kabul edip işleyip tekrar bebeğe yönlendirmesi olarak tanımlanmaktadır. Dönüştürerek içselleştirme ise ebeveynlerin içlerinden geçirdikleri psişik oluşumları bebek tarafından içselleştirilmesi olarak açıklanmaktadır. Yatay ve dikey yarılma ise çocuğun gereksinimlerinin karşılanmaması ve tehditlerle engellenmesi sonucunda ortaya çıkan ruhsal dengesizliklerdir. Aktarım ise bastırılmış itkilerin var olan nesnelere yönelişleri olarak tanımlanmaktadır.(AI)
Atıf Sayısı :
