Anemi, dünya genelinde özellikle gelişmekte olan ülkelerde yaygın bir halk sağlığı sorunudur. Anemi, bir hastalık olmasının yanı sıra birçok hastalığın belirtisi olabileceği için iyi bir öykü, fizik muayene ve laboratuvar tetkikleri ile değerlendirilmeli ve etyolojisi aydınlatılmalıdır. Özellikle 6-24 aylar arasındaki bebek ve çocuklarda demir eksikliği anemisi en yaygın neden olarak karşımıza çıkar. Hastalıktan korunma, tedaviden daha etkili ve önemlidir. Profilaktik tedavilerin uygulanmasıyla demir eksikliği anemisi sıklığı önemli ölçüde azaltılabilir. Anemi, hemoglobin/hematokrit değerinin o yaş ve cinsiyet için -2 standart sapmadan daha düşük olması olarak tanımlanır. Anemi tanısı konulurken hemogram tetkikinde eritroid, myeloid ve trombositik seri değerlendirilmelidir. Aneminin temel nedenleri arasında eritrositlerin morfolojik ve/veya fizyolojik fonksiyonlarında bozulma yer alır. Anemiler dört ana nedenden kaynaklanabilir: eritrosit yapım bozukluğu, eritrositlerin olgunlaşmasında yapısal ve işlevsel bozukluk, hemolitik anemiler ve kanama. Aneminin nedenleri çocukluk çağında yaş, cinsiyet ve etnik kökene bağlı olarak değişebilir. Anemik bir çocuğun değerlendirilmesi için ayrıntılı öykü alınmalı ve detaylı fizik muayene yapılmalıdır. Anemide sık görülen yakınmalar halsizlik, solukluk, iştahsızlık ve büyüme-gelişmede duraksama olarak karşımıza çıkar. Nutrisyonel anemilerde pika, saç, tırnak ve deride bozukluklar, dilde atrofi, dudak kenarlarında çatlamalar ve tat alma duyusunda kayıp görülebilir. Demir eksikliği anemisi ise okul başarısında düşme, anlama-algılama güçlüğü ve zekâ düzeyinde azalmaya yol açabilir.(AI)