Gastroözofageal reflü (GÖR), mide içeriğinin istemsiz olarak özofagusa kaçması olarak tanımlanan bir durumdur. Bu durum sağlıklı bebeklerde, çocuklarda ve yetişkinlerde fizyolojik bir durum olarak kabul edilir. GÖR'ün en yaygın belirtisi regürjitasyondur, yani mide içeriğinin ağıza geri kaçmasıdır. Bu durum genellikle bebeklerde hayatın ilk aylarında başlar ve 12-14 aylıkken kendiliğinden düzelir. Ancak, GÖR sürekli veya sık hale gelip semptomlara veya komplikasyonlara neden olduğunda, gastroözofageal reflü hastalığı (GÖRH) olarak adlandırılır.GÖR'ün patofizyolojisi, özofageal marüziyetin süresi, reflü materyalinin etkisi ve özofagusun hasara duyarlılığı gibi faktörler tarafından belirlenir. Alt özofageal sfinkter (AÖS), özofagogastrik bileşkede bulunan bir yüksek basınç bölgesidir ve özofagusun hasara karşı korunmasını sağlar. AÖS'nin yetersiz tonusu, AÖS gevşemesinin sıklığındaki artış ve hiatal herni gibi durumlar reflü epizotlarının artmasına neden olur. Ayrıca, uyku sırasında yutkunmanın azalması ve özofageal peristaltizmin bozulması da reflü epizotlarının süresini uzatabilir.GÖR ve GÖRH, genetik, çevresel, anatomik, hormonal ve nörojenik faktörlerden etkilenebilir. Bazı hormonlar, ilaçlar, besinler ve alkol AÖS basıncını azaltarak GÖR'e katkıda bulunabilir. GÖR ve GÖRH'nin oluşumunu engelleyen mekanizmalar arasında anatomik antireflü bariyer, özofageal peristaltizm ve özofageal mukozal bariyer yer alır.Helicobacter pylori enfeksiyonunun GÖRH hastalığı üzerindeki etkisi hala tartışmalıdır. Bazı çalışmalar enfeksiyonun asit sekresyonunu azaltarak GÖRH'ye neden olabileceğini göstermiştir, ancak bu durum enfeksiyonun dağılımına ve inflamasyonun derecesine bağlı olarak değişebilir. Genetik faktörlerin GÖRH'ün gelişiminde rol oynadığı düşünülmektedir, ancak bu konuda daha fazla araştırma yapılması gerekmektedir.(AI)