Bu metinde, hamilelik sırasında anne bağışıklık sisteminin zorluklarla karşılaştığı ve fetal-plasental birimin immünolojisinin önemi üzerinde durulmaktadır. Hamilelik, embriyonun uterusa yerleşmesi ve implantasyonu gibi kritik aşamaları içeren önemli bir biyolojik olaydır. Maternal bağışıklık sistemi, implantasyondan sonra yarı allojenik fetüsü yaklaşık 9 ay boyunca tolere etmektedir. Gebelik, en karmaşık bağışıklık olaylarından biridir ve embriyonun ve trophoblastın implantasyonu ve invazyonu için uterusdaki ortamın izin vermesi gerekmektedir. Aynı zamanda plasental enfeksiyonu sınırlamak için mikrobiyal antijenlerin koruyucu bağışıklık tepkilerine paralel olarak tanınması gerekmektedir. Maternal immün hücrelerin, fetüse savunma ihtiyacını ve immünolojik tolerans gerekliliğini nasıl dengeleyeceği üzerinde durulmaktadır. Maternal-fetal toleransın anahtarı olarak plasental genlerin seçici baskılaması ve bağışıklık hücrelerini baskılayan genlerin aktivasyonu gösterilmektedir. Decidua, maternal bağışıklık sisteminin fetal tolerans geliştirmesi için gereken antijenlerin gelişmesi için önemli bir bölgedir. Ancak, decidua'daki bağışıklık hücrelerinin anormal miktarları ve işlevleri, tekrarlayan gebelik kayıpları, erken doğum ve preeklampsi gibi obstetrik komplikasyonlara neden olabilir. Ayrıca, embriyolardan salınan veziküllerin implantasyonu desteklediği ve hamilelik sürecini etkilediği belirtilmektedir. Bu veziküller, sinyaller taşıyarak desidual hücreleri stimule eder ve antijenik hücreleri artırır. Ayrıca, trofoblast kaynaklı veziküllerin lökosit popülasyonlarını etkileyerek hamilelik sürecini şekillendirdiği ifade edilmektedir.(AI)