Kimyasal (farmakolojik) kardiyoversiyon (FKV),
supraventriküler taşiaritmiler (atriyal fibrilasyon, atriyal flutter, AVNRT,
AVRT) ve seçilmiş stabil ventriküler taşikardilerde sinüs ritmini yeniden
sağlamak amacıyla kullanılan bir tedavi yöntemidir. Elektriksel
kardiyoversiyondan farklı olarak antiaritmik ilaçların intravenöz veya oral
yoldan uygulanmasına dayanır. Tarihsel olarak 20. yüzyılın ilk yarısında
kinidin ile başlamış, günümüzde flekainid, propafenon, amiodaron, ibutilid ve
vernakalant gibi ajanlarla gelişimini sürdürmüştür. İlacın etki mekanizması;
refrakter periyodu uzatma, iletiyi yavaşlatma veya ektopik aktiviteyi baskılama
yoluyla gerçekleşir. Atriyal fibrilasyonda ilaç seçimi yapısal kalp hastalığı
varlığına, semptomlara ve aritminin süresine göre değişmektedir. Atriyal
flutterda ibutilid ve dofetilid yüksek başarı oranına sahipken, amiodaron daha
çok hız kontrolünde etkilidir. Monomorfik ventriküler taşikardilerde ise
procainamid ve amiodaron kullanılabilir. Kimyasal kardiyoversiyon, uygun hasta
seçimi ve monitörizasyon ile güvenle uygulanabilmekte; semptomları azaltmak,
yaşam kalitesini artırmak ve atriyal yeniden şekillenmeyi sınırlamak açısından
klinik önem taşımaktadır.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
