Testis Tümörlerinde Tanı, Tarama, Etiyoloji Ve Epidemiyoloji
Anahtar Kelimeler
Testis
tümörleri, özellikle 15–35 yaş arası genç erkeklerde en sık görülen
malignitelerden biridir ve erkek
kanserlerinin yaklaşık %1’ini oluşturur. Olguların %90’ından fazlası germ
hücreli tümörlerdir ve seminom ile non-seminomatöz alt gruplara ayrılır.
Seminomlar genellikle 30–40 yaş arasında görülürken, non-seminomatöz tümörler
(embriyonal karsinom, yolk sac tümörü, koryokarsinom, teratom,
mikst tümörler) daha agresif seyirlidir. Non-germ hücreli tümörler daha
nadirdir ve Leydig, Sertoli, granüloza hücreli tümörler ile testiküler
lenfomayı içerir. Klinik
olarak en sık bulgu ağrısız testis kitlesidir. İleri evrelerde karın ağrısı,
metastatik semptomlar (akciğer, karaciğer, beyin) ve hormonal değişiklikler
görülebilir. Tanıda ultrason ilk tercih edilen yöntemdir; BT, MRG ve PET-CT ise
evreleme veya şüpheli durumlarda kullanılır. Serum tümör belirteçleri (AFP, β-hCG,
LDH) tanı ve prognozda önemli rol oynar. Kesin tanı için radikal inguinal
orşiektomi uygulanır. Etyolojide
genetik yatkınlık, kriptorşidizm, hormonal faktörler ve çevresel etkenler öne
çıkmaktadır. Epidemiyolojik olarak en yüksek insidans Kuzey Avrupa ülkelerinde
görülürken, Asya ve Afrika’da daha düşüktür. Erken tanı ve modern tedaviler
sayesinde 5 yıllık sağkalım erken evrelerde %95’in
üzerindedir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :