Prostat kanseri, erkeklerde akciğer kanserinden sonra görülen en sık ikinci kanserdir. Dünya genelinde yaşam ve sağlık standartlarının artmasıyla beraber yaşam süresi uzamaktadır artan yaş ile birlikte prostat kanseri görülme sıklığı artmaktadır. Pek çok prostat kanseri, prostat spesifik antijen (PSA) kan testi veya Parmakla rektal muayene (PRM) ile tarama sonucunda tespit edilir. Erken evre prostat kanserleri genellikle semptomlara neden olmazken, ileri evre prostat kanserleri belirtileri nedeniyle hızlıca tanıya gitmeye neden olabilir. Pek çok çalışmada riskli aile hikayesi olanlarda 45 yaşından sonra diğer 50 yaş üzeri sağlıklı ve iyi bilgilendirilmiş erkeklerde yılda bir serum prostat spesifik antijen (PSA) düzeyi ve Parmakla rektal muayene (PRM) yapılarak  prostat kanseri taraması yapılması önerilmiştir. Parmakla rektal muayene (PRM) veya serum yüksek PSA düzeyi gibi şüpheli klinik bulgulara sahip hastalardan transrektal USG eşliğinde Tru-Cut prostat biopsisi yaparak prostat kanseri tanısı konulur. Prostat kanseri tanısı alan hastalar, prostat biyopsisi, Parmakla rektal muayene (PRM), ultrason, bilgisayarlı tomografi, manyetik rezonans görüntüleme, kemik sintigrafisi ve PSMA PET gibi yöntemlerden gelen bilgiler ışığında klinik olarak evrelendirilir. Evrelendirme klinik, patolojik ve radyolojik olarak yapılır. Radikal prostatektomi yapılan hastalarda, patoloji spesmeninin histolojik olarak incelenmesiyle patolojik evreleme yapılır. Prostatektomi yapılmayan hastalarda evreleme ve tedavi kararı klinik evreye dayanır. Evrelemede anatomik TNM sistemi kullanılmakla beraber, Gleason skor ve PSA duzeyi de değerlendirilerek prognostik gruplar tanımlanmıştır.