Tüberkül kaplaması (cusp coverage), posterior dişlerde
zayıflamış tüberküllerin direkt veya indirekt restoratif materyallerle
kaplanarak dişin yapısal direncinin artırılmasını ve kırılma riskinin
azaltılmasını amaçlayan bir restoratif yaklaşımdır. Posterior dişler, anterior
dişlere kıyasla daha yüksek ve çok yönlü okluzal kuvvetlere maruz kaldığından,
restorasyon kararlarında biyomekanik değerlendirme büyük önem taşır. Klinik
olarak en belirleyici parametreler; kavite derinliği, interaksiyel dentin
kaybı, kalan duvar kalınlığı, marjinal sırt bütünlüğü, mine çatlakları ve
fonksiyonel yük düzeyidir. Vital dişlerde, 4 mm’den sığ kavite derinliği ve ≥1
mm duvar kalınlığı mevcutsa, tüberkül kaplamasına gerek olmaksızın direkt adeziv
restorasyon yeterli olabilir. Ancak, 5 mm’yi aşan kavite derinlikleri, marjinal
sırt kaybı veya çatlak varlığı durumunda, restoratif materyalden bağımsız
olarak tüberkül kaplaması önerilir. Redüksiyon miktarı genellikle 1–2 mm olup,
seçilen materyalin mekanik özelliklerine göre değişkenlik göstermektedir. Bu
nedenle tüberkül kaplamasına yönelik kararlar, standart ölçütlere değil, her
hastaya özgü klinik bulguların çok boyutlu değerlendirilmesine dayanmalıdır.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
