Yaşam Becerileri Ve Sosyal Duygusal Öğrenme
Anahtar Kelimeler
21. yüzyılın hızla değişen
küresel, dijital ve sosyal koşulları, öğrencilerin yalnızca akademik bilgiyle
değil; duygusal zekâ, dayanıklılık, iş birliği ve eleştirel düşünme gibi
becerilerle de donatılmasını gerekli kılmaktadır. “Yaşama hazır olma” kavramı,
bu yeni gereksinimlerin karşılanması amacıyla akademik başarıya ek olarak
pratik ve kişilerarası becerilerin önemini vurgular. Dünya Sağlık Örgütü’nün
10 Temel Yaşam Becerisi, bireylerin günlük yaşamın zorluklarıyla başa
çıkmalarını sağlayan psikososyal ve kişilerarası yetkinlikleri tanımlar; karar
verme, problem çözme, yaratıcı ve eleştirel düşünme, iletişim, kişilerarası
ilişki, öz farkındalık, empati, duygu ve stres yönetimi bu çerçevenin
merkezindedir. UNICEF’in Yaşam Becerileri ve Vatandaşlık Eğitimi (LSCE)
Çerçevesi, 12 temel beceriyi “Bilmeyi Öğrenmek” (bilişsel), “Yapmayı
Öğrenmek” (araçsal), “Olmayı Öğrenmek” (bireysel) ve “Birlikte Yaşamayı
Öğrenmek” (sosyal) boyutları altında toplar; hem bireysel güçlenmeyi hem de
aktif vatandaşlığı destekleyen bütüncül bir model sunar. Sosyal-Duygusal
Öğrenme (SDÖ), CASEL’in beş temel yetkinliği—öz farkındalık, öz yönetim,
sosyal farkındalık, ilişki becerileri ve sorumlu karar verme—çerçevesinde
duygusal zekâ ve empati gelişimine odaklanır. Yaşam Becerileri Eğitimi (LSE)
ise daha geniş bir yelpazede pratik, bilişsel ve kişilerarası becerileri
içerir. Her iki yaklaşım da öğrencilerin zorluklarla etkili başa çıkmasını,
anlamlı ilişkiler kurmasını ve topluma katılımlarını teşvik eder; ancak LSE
daha çok günlük yaşam araçları sunarken, SDÖ duygusal düzenleme ve sosyal
etkileşime öncelik tanır.
Kitap Adı:
Sosyal-duygusal Gelişim
Atıf Sayısı :
