İlaç, travma ve enfeksiyon ilişkili özofagus hastalıkları doğru tanı ve tedavi ile yönetilebilen önemli klinik durumlardır. Hastalar genellikle disfaji, odinofaji ve retrosternal ağrı ile başvururlar. Ancak erken tanı alamayan hastalarda lokal inflamasyon şiddetlenebilir, stenoz, fistül ve perforasyon gelişebilir hatta bu lokal inflamasyon sistemik inflamasyona dönüşüp yüksek morbidite ve mortalite ile ilişkili olan sepsis gelişimine yol açabilir (37). Tanıda anamnez, fizik muayene ve görüntüleme yöntemlerinin kullanımı önemlidir. Görüntüleme yöntemi olarak direk grafiler, pasaj grafisi, bilgisayarlı tomografi ve endoskopik muayene kullanılabilir. Ancak direk grafiler, pasaj grafisi ve bilgisayarlı tomografinin tanıdan çok komplikasyonların değerlendirilmesi önemli yer tutar. Endoskopik muayene tanı için en önemli görüntüleme yöntemidir. Hem lezyonun tanımlanmasında hem de tedavilere olanak sağlar (44-45). İlaç, travma ve enfeksiyon ilişkili özofagus hastalıklarında temel olarak üç tedavi yaklaşımı vardır, bunlar konservatif, endoskopik ve cerrahi tedavi yaklaşımlarıdır. İlaç ilişkili özofajit, konservatif tedaviyi takiben iyi bir prognoza sahip kendi kendini sınırlayan bir hastalıktır. Hastalar genellikle neden olan ilacı bıraktıktan sonra konservatif tedavi yeterli olur (11-29). Travma ilişkili özofagus hastalıklarında konservatif tedavi sadece seçilmiş hastalarda kullanılır. Endoskopik tedavi, yaygın kontaminasyon ve sepsis olmaksızın perforasyonu erken teşhis edilen hastalarda uygulanabilir. Cerrahi tedaviyi belirleyen faktörler perforasyonun boyutu, eş zamanlı tedavi gerektiren olası eşlik eden patolojiler, mediastinal veya plevra kontaminasyonunun derecesi ve sepsis varlığıdır (44-45). Enfeksiyon ilişkili özofagus hastalıklarında antifungal, antiviral ve antibiyotiklerle birlikte konservatif tedaviler yeterlidir (37).