Birinci Üç Ay Anomali Taramasında Tanısı Konulan Mikro-retrognati Ve İzole Arka Damak Yarığı: Olgu Sunumu
Anahtar Kelimeler
Mikro-retrognati
ile seyreden, beraberinde izole arka damak yarığının da eşlik ettiği fetal
malformasyonlar prenatal dönemde oldukça nadir görülen, özellikle de izole arka
damak yarığının tanısının zor konulabildiği anomalilerdir. Mikro-retrognati
nedeniyle doğumda solunumsal destek ihtiyacı ve olası zor entübasyon riskinin
yanısıra arka damak yarığına bağlı beslenme esnasında solunum sistemine olan
aspirasyon riski nedeniyle bu fetusların prenatal tanısının doğru yapılıp
genetik tanılarının zamanında yapılabilmesi, gebeliğin sonlandırılması
kararında ya da gebeliğin devam ettirilip doğumun, uygun solunumsal ve beslenme
desteğinin sağlanabileceği ve yenidoğan için gerekli cerrahilerin
planlanabileceği uygun tersiyer merkezlerde planlanması için yol gösterici
olacaktır. Prenatal
utrasonografi birçok konjenital anomalide de olduğu gibi tanıda oldukça etkin
bir yöntemidir. Gri skalada fetal yüz profilinin değerlendirilebildiği orta
sagittal planda mikro-retrognati saptandıktan sonra yine aynı görüntü kesitinde
arka damaktaki eksik kısmın saptanması arka damak yarığı için yoğun süphe
uyandırmıştır. Mikro-retrognati tanısı ve izole arka damak yarığı ön tanısı
sonrası gebe ve fetus takibe alındı. Aile prenatal genetik tanı yapılmasını
kabul etmeyip gebeliğin takip edilmesine karar verdi. Prognoz üzerinde etkili
olabilecek olası ilişkili anomalilerin araştırılması açısından genellikle 20.
ve 22. haftalar arasında yapılan orta üç ay fetal anatomik taraması oldukça
önemli bir yere sahiptir. Vakamızın orta üç ay taramasında izole posterior
damak yarığı öntanısı kesinleştirildi. Kliniğimizde
birinci üç ay anomali taramasında ‘fetal mikro-retrognati’ tanısı ve ‘izole
arka damak yarığı’ ön tanısı, orta üç ay fetal anatomik taramada ise ‘izole
arka damak yarığı’ tanısı koyduğumuz olgumuzu sunmak istedik.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
