Bu makalede, endometriumun blastokistin mekansal yönlendirme ve navigasyonunda oynadığı rol incelenmektedir. İmplantasyon ve implantasyon bölgesi tanımları yapılmaktadır. Embriyonun ampulla bölgesinde döllenme sonrası başlayan hareketi, endometrial implantasyon bölgesine doğru yönlendirilir. Bu yolculuk birkaç gün sürebilir ve 6 cm'yi aşabilir. Uterin tüp, silia hareketi ve tüp kasılmalarıyla embriyoyu boşluğa doğru yönlendirir. Fertilizasyondan yaklaşık 3-4 gün sonra embriyo yolculuğunu tamamlar ve endometrial boşluğa girer. Endometrial boşluğa ulaştığında, embriyo bağlanma için özel ve izole edilmiş bir endometrial alan olan implantasyon bölgesini arar. İmplantasyon bölgesi bazen yüzeysel, bazen derin olabilir. Yüzeysel bir bölge embriyo tarafından kolayca bulunabilir. Derin bir bölge varlığında, embriyo iyi kalitede olsa bile bağlanma bölgesini bulamaz. İnsan blastokistin implantasyonu, kutup tilkilerinin kemirgeni yakalamak için karları karda burunlarıyla daldırmalarına benzetilebilir. İnsan blastokist de olası implantasyon alanına tutunmaya çalışır. Başarısız her dalış, enerji kaybına, açlığa ve ölüme yol açabilir. İmplantasyon bölgesi, hareketsiz ve sessizdir. Embriyonun işitme, atlama veya dalma yeteneği yoktur. Bu nedenle, embriyo implantasyon alanını bulabilmek için bir dizi sinyal göndermeli ve bölgeden sinyalleri algılayabilmelidir. Bunların hepsi, implantasyon bölgesini bulma yeteneğine sahip embriyoların varlığını gerektirir. Ancak, morfolojik olarak sağlıklı görünen birçok naif veya ICSI embriyo, implantasyon bölgesini bulmak için yeterli sinyal üretme yeteneğine sahip değildir. Blastokist aşamasındaki embriyolar, trans-tübal migrasyonu takiben endometrium içinde küçük implantasyon alanını bulma yetenekleriyle dikkat çekicidir. Doğal blastokistlerin navigasyon yetenekleri, embriyolardan gelen son derece hassas sinyallere ve endometriumdaki özel sinyal işleme stratejilerine dayanabilir. ICSI blastokistlerinin doğal blastokistlerin navigasyon yeteneklerine sahip olup olmadığı tartışmalıdır. Birden fazla embriyo transferi vakalarında decidua oluşumu ve implantasyon oranlarının artması, yapay embriyo ile implantasyon bölgesinin daha kolay bulunabileceği fikrini ortaya çıkarmıştır. İki veya daha fazla embriyo transferi yapıldığında implantasyon bölgesinin daha kolay bulunması muhtemeldir. Benzer şekilde, blastokistin varlığında deciduanın daha iyi gelişimi, yapay embriyo ile endometrial tetiklemenin yapılmasını mümkün kılar. Uygun kimyasal sinyallerle donatılmış yapay veya doğal konteynerlerin kullanılması, sinyal gücünü artırmak için naif veya ICSI embriyoların kullanılabileceği bir çözüm olabilir. Aktarılan embriyolarla aynı kateterle yapay konteynerlerin teslim edilmesi, gerçek embriyoların implantasyon bölgesini kolayca bulmasına olanak sağlayabilir. İmplantasyon bölgesi konteynerler tarafından bulunduktan sonra blastokist implantasyon bölgesine tutunabilir. Görevi bittiğinde konteynerler endometriumdan eriyip yok olacaktır. Doğal/naif blastokistin ampulla içindeki mekansal yönlendirme ve navigasyonu, endometriumdan kazanılan landmark bilgilerine dayanır. Doğal blastokist, bir navigasyon sistemi olarak bazı özel sinyaller üretebilme yeteneğinin yanı sıra, ICSI veya transfer edilen blastokistlerde sergilenmeyen şaşırtıcı yeteneklere sahip olabilir. İnsan blastokistin çevresinin mekansal özelliklerini nasıl algıladığı hakkında daha az bilgi vardır. Mekansal biliş ve navigasyon yetenekleri, blastokistin kendi ampulla konumunu endometrial çevreyle ilişkilendirme bilgisini kullanmayı gerektirir. Bu biyokimyasal bilginin, hem blastokist kaynaklı sinyaller hem de endometrial sinyallerden elde edilen landmark bilgileri ve blastokist migrasyonunun başlatılmasıyla oluştuğu düşünülmektedir. Başarılı implantasyon, hem blastokist kaynaklı sinyallerin hem de endometrial sinyallerin entegrasyonuyla oluşan bu biyokimyasal bilginin varlığında mümkündür.(AI)