Veteriner anesteziyoloji, hayvan refahı gözetilerek cerrahi girişimlerin ağrısız ve güvenli bir biçimde gerçekleştirilmesinde önemli bir role sahiptir. Bu bölümde, veteriner anesteziyolojinin tarihsel gelişimi, temel kavramları, sınıflandırılması ve klinik uygulama ilkeleri kapsamlı biçimde ele alınmıştır. Anestezi pratiği, 19. yüzyıla kadar sınırlı gelişim göstermesine karşın, ether, kloroform ve kloral hidrat gibi ajanların keşfiyle birlikte büyük ilerleme katetmiştir. Barbitüratların keşfi ve kullanımı ile birlikte modern ajanlar veteriner anestezi uygulamalarının güvenilirliğini artırmıştır. Anestezik uygulamalar; premedikasyon, indüksiyon, idame ve iyileşme/uyanma olmak üzere dört temel döneme ayrılır. Bu süreçte hayvanın türü, yaşı, fizyolojik durumu ve cerrahi girişim için ihtiyaç duyulan süre gibi faktörlere göre hasta özelinde anestezi protokolü oluşturulmalıdır. Anestezi komplikasyonlarının büyük bir bölümü anestezik ajanlardan ziyade anestezist hatalarına bağlı ortaya çıktığı vurgulanmaktadır. Anestezi uygulamalarına bağlı ölümlerde, anesteziste bağlı faktörler arasında bilgi ve deneyim eksikliği ile yetersiz hasta takibi sayılabilir. Bu nedenle preoperatif değerlendirme, risk sınıflandırması (ASA skoru) ve hasta sahiplerinden alınan aydınlatılmış onam, anestezi güvenliği açısından kritik öneme sahiptir. Ayrıca, vital bulguların izlenmesi, komplikasyonların önlenmesi ve postoperatif hasta takibi de başarılı bir anestezi uygulamasında etkin rol oynamaktadır. Sonuç olarak elde edilen bilgiler, veteriner anestezinin multidisipliner bir prosedür olduğunu, dikkatli planlama ve uygulama ile yürütülmesi gereken yüksek riskli bir bilim dalı olduğunu ortaya koymaktadır.