Erken membran rüptürü (EMR), gebelik haftasından bağımsız olarak fetal zarların doğum eylemi başlamadan açılması ve amniyotik sıvının gelmesi ve sızması durumudur. Bu durum, gebeliğin 37. haftasından önce meydana gelirse preterm membran rüptürü olarak adlandırılırken, 37. haftasından sonra gerçekleşirse term membran rüptürü olarak adlandırılır. Preterm membran rüptürünün nedeni tam olarak bilinmemekle birlikte intraamniyotik enfeksiyon, servikal kısalık gibi bazı risk faktörlerini içerir. Erken membran rüptürü, tüm gebeliklerin yaklaşık %8-10'unu etkiler.Erken membran rüptürü tanısı genellikle hastanın anamnezi ve spekulum muayenesi ile konulur. Tanıda spekulum muayenesi önemlidir çünkü su gelmesinin yanı sıra vajinal akıntı, servisit, kord prolapsusu gibi durumların varlığını da belirlemeye yardımcı olur. Tanıyı doğrulamak için turnusollu ped takibi ve fetal fibronektin testi gibi testler de kullanılabilir. Grup B streptokok, gonore ve klamidyaya yönelik vajinal-servikal kültürler de alınmalıdır.Erken membran rüptürü tanısı konulduktan sonra tedavi yönetimi gestasyonel yaş, fetal prezentasyon ve klinik koryoamniyonit varlığına göre belirlenmelidir. Tedavi seçenekleri arasında tokolitik ajanlar, steroid ve magnezyum kullanımı, maternal antibiyotik kullanımı yer alır. Term erken membran rüptürü vakalarında doğum indüksiyonu, sezaryen doğum ve operatif vajinal doğum oranlarını arttırmadan doğuma kadar geçen süreyi kısaltabilir ve komplikasyon riskini azaltabilir.Sonuç olarak, erken membran rüptürü tanısı konulan gebelerin tedavi yönetimi gestasyonel yaş, fetal durum ve klinik bulgulara göre belirlenmelidir. Doğru tanı ve etkin tedavi ile komplikasyon riski azaltılabilir ve sağlıklı bir doğum sağlanabilir.(AI)