Eğitim programlarının temellerinden biri olarak felsefi temel,
programlara ilişkin olarak sistematik bir düşünme ve sorgulama eylemini ifade
eder çünkü felsefe en genel anlamda sistematik bir düşünme ve sorgulama
eylemidir. Disipliner anlamda felsefenin farklı çalışma alanları vardır. Bunlar
arasında eğitim ile olan ilişkisi açısından bilgi felsefesi, varlık felsefesi
ve değerler felsefesi ön plana çıkar. Bilgi felsefesi, doğru bilginin
olanaklılığını ve özelliklerini konu edinir; varlık felsefesi, varlığın ne
olduğunu ve gerçekten var olup olmama durumunu inceler ve değerler felsefesi
ise iyi-kötü, güzel-çirkin ve benzeri ikilikleri etik ve estetik bağlamında
sorgular. Felsefe ve eğitim arasında yakın bir ilişki
söz konusudur. Bu bağlamda felsefe, program geliştirme sürecine öncülük eden ve
onu kılavuzlayan bir yapıya sahiptir. Eğitim felsefesi, programın tasarımının,
hedeflerinin, içeriğinin, eğitim ve sınama durumlarının oluşturulmasına öncülük
eder. Çeşitli eğitim felsefeleri, program geliştirmeye olan ilişkileri
açısından alanyazında yer almıştır. Daimicilik, bireye göre değişmeyen,
evrensel ve genel geçer doğrulardan oluşan bir program ön görür. Özcülük,
program aracılığıyla kültürel yapının yeni gelen kuşaklara öğretimini vurgular.
İlerlemecilik, programların oluşturulmasında öğrencinin ilgi ve
gereksinimlerinin temele alınmasını savunur. Yeniden kurmacılık ise eğitim
aracılığıyla toplumun günümüzde karşılaştığı veya gelecekte karşılaşma
olasılığının bulunduğu sorunları sınıf ortamında analiz edip çözümler bularak
eğitim aracılığıyla yeni bir toplumsal düzen kurulması gerektiğini tartışır.
Eğitimi düzenlemekten sorumlu yetkelerin aldıkları kararlar, program geliştirme
sürecini etkileyerek bir ürün olarak ortaya çıkan programları hem yapı hem de
içerik olarak şekillendirir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
