Güncel literatürde az çalışan mesane (AÇM) ve detrusor
yetersiz aktivitesi (DYA) için çeşitli tanımlar bulunmaktadır. DYA, International Continence
Society tarafından “mesanenin uzun sürede boşalması, normal zaman aralığında mesanenin tamamen
boşalamamasıyla sonuçlanan azalmış güçte veya sürede detrusor kasılması” şeklinde
tanımlanmaktadır. AÇM, DYA ile ilişkili semptomları ve klinik özellikleri tanımlamak için
kullanılması gereken bir terimdir. Toplum tabanlı popülasyonlarda AÇM’nin yaygınlığı basit,
güvenilir ve invaziv olmayan tanı tekniklerinin olmaması nedeniyle bilinmemektedir. AÇM’yi
değerlendirmek için klinik olarak mevcut tek araç, DYA’yı ortaya çıkarabilen invaziv
ürodinamidir, ancak DYA için evrensel olarak kabul edilebilir tanı kriterleri yoktur. Hastalık ilerledikçe, AÇM’li kişiler akut ve kronik idrar
retansiyonu, üriner sistem enfeksiyonu, hidronefroz ve böbrek yetmezliği gibi ciddi
komplikasyonlar yaşayabilir. Bu nedenle, AÇM’yi yönetmek öncelikle işeme sonrası kalan
idrarı en aza indirmeyi ve üst toplayıcı sisteme zarar gelmesini önlemeyi içerir. Mevcut
terapiler arasında konservatif tedaviler, farmakoterapi, elektriksel stimülasyon ve cerrahi
yer almaktadır. Dahası, ekstrakorporeal şok dalga tedavisi ve kök hücre tedavisi
gibi yeni yöntemler, çok sayıda klinik deneye tabi tutulmuş ve AÇM’yi iyileştirmede önemli
bir potansiyel olarak gösterilmiştir. Mühendislik alanındaki kayda değer
ilerlemelerle birlikte mesane replasman alternatifleri önemli derecede ilgi görmüştür.
Kitap Adı:
İşlevsel Üroloji Ve Kadın Ürolojisi
Atıf Sayısı :
