Gastrointestinal stromal
tümörler (GIST’ler) gastrointestinal sistemin nadir görülen mezenkimal
neoplazmlarıdır. Gastrointestinal sistemin pacemaker hücreleri olarak da
adlandırılan Cajal hücrelerinden kaynaklanırlar. Çoğu GIST, KIΤ veya ?�DGFRA
mutasyonu taşırken süksinat dehidrojenaz (SDH) veya diğer bazı genlerdeki
mutasyonlar da daha az sıklıkta görülebilmektedir (1,2). GIST’ler genellikle
yaşlı erişkinlerde görülür ve ortalama tanı yaşı 65 ile 69 arasındadır
(3,4).Kadın ve erkek hastalarda benzer oranda görülmektedir (3). GI?�Τ şüphesi olan hastalarda,
primer tümörün ilk değerlendirmesi için bilgisayarlı tomografi (BΤ)
kullanılması önerilir. Manyetik rezonans görüntüleme (MRI), BT kontrastı
alamayan veya rektal primeri olan hastalarda bir alternatif olabilir. GIST’ler
değişken biyolojik hastalık davranışı sergileyebilmesine rağmen hepsinin
metastatik hastalığa dönüşme potansiyeli vardır. Mevcut klinik risk
faktörlerine dayanarak, rekürrens ve metastazın göreceli risklerini tahmin
etmek için prognostik modeller geliştirilmiştir (50,62,63). Gastrointestinal
stromal tümörlerde tedavinin temelini cerrahi oluştururken adjuvan ve
metastatik ilk hatta sistemik tedavide imatinib kullanılmaktadır. Gastrointestinal stromal
tümörlerin tedavisi sonrası takibin önemi oldukça büyük olup takibin nasıl
yapılması gerektiği konusunda net bir konsensüs olmamakla birlikte çok düşük
riskli hastalık grubu dışında takibin esas parametrelerini kontrastlı batın-pelvis
BT veya kontastlı/kontrastsız MR oluşturur.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
