Helicobacter pylori, insan midesinde kolonize olan ve dünya çapında kronik gastritin birincil nedeni olan spiral şekilli, gram-negatif bir bakteridir. Bu dikkat çekici şekilde adapte olmuş patojen, gelişmekte olan ülkelerde daha yüksek prevalansla küresel nüfusun yaklaşık yarısını etkilemektedir. H. pylori, yakın çevresindeki mide asidini nötralize eden üreaz üreterek asidik mide ortamında benzersiz bir şekilde hayatta kalır. Bulaşma özellikle çocukluk çağında oral-ağız yoluyla veya fekal-ağız yoluyla gerçekleşir. Enfeksiyonların çoğu 10 yaşından önce kazanılır ve tedavi olmaksızın on yıllarca devam edebilir. Birçok enfekte birey asemptomatik kalırken, H. pylori peptik ülser hastalığı ile güçlü bir şekilde ilişkilidir ve duodenal ülserlerin yaklaşık %90'ından ve gastrik ülserlerin %70'inden sorumludur. Daha da önemlisi, kronik H. pylori enfeksiyonu gastrik adenokarsinom ve MALT lenfoma için bilinen en güçlü risk faktörüdür. Tanı yöntemleri arasında üre nefes testleri, dışkı antijen testleri, serolojik antikor testleri ve histoloji veya hızlı üreaz testi ile endoskopik biyopsi yer alır. Tedavi tipik olarak iki antibiyotiği (genellikle klaritromisin ve amoksisilin) 10-14 gün boyunca bir proton pompası inhibitörü ile birleştiren “üçlü terapiyi” içerir. Artan antibiyotik direnci giderek büyüyen bir sorun teşkil etmekte ve yüksek direnç oranlarına sahip bölgelerde duyarlılık testi yapılmasını gerektirmektedir. Başarılı eradikasyon, peptik ülser nüksünü önemli ölçüde azaltır ve mide kanseri riskini azaltabilir, bu da tanı ve tedaviyi önemli önleyici tedbirler haline getirir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
