Fen eğitiminde inovasyon, öğrenme-öğretme süreçlerinin hem pedagojik hem de teknolojik araçlarla zenginleştirilmesini ve öğrenci merkezli yaklaşımların benimsenmesini gerektiren çok yönlü bir dönüşümü ifade eder. Bu çalışma, OECD tarafından sağlanan uluslararası veri setleri temelinde, eğitim sistemlerinde inovasyonun mevcut durumu ve eğilimlerini analiz etmektedir. Öncelikle, veri kaynaklarının kapsamı ve güvenilirliği değerlendirilmiş, ardından inovasyonun çeşitli boyutları detaylı olarak incelenmiştir. Türkiye ve OECD ülkelerinin karşılaştırmalı incelenmesinde; fen derslerinde bilgisayar ve tablet kullanım oranları, öğrencilerin derslerde fikirlerini ifade etme fırsatları, ödevlerin sınıf içinde tartışılması ve bilimsel bilgilerin günlük yaşam problemlerine uygulanma düzeyi gibi göstergeler üzerinden inovatif uygulamaların yaygınlığı değerlendirilmiştir. Bu bağlamda, fen eğitiminin sadece bilgi aktarımından ibaret olmadığı; aynı zamanda öğrencilerin eleştirel düşünme, problem çözme ve işbirliği gibi becerilerini geliştirecek, daha katılımcı ve uygulamalı öğrenme ortamlarına ihtiyaç duyulduğu vurgulanmaktadır. Ayrıca, öğretmen rollerindeki dönüşüm ve mesleki gelişim olanakları inovasyonla bağlantılı olarak ele alınmıştır. Analiz sürecinde sadece nicel veriler değil, aynı zamanda eğitimin kalitesine dair nitel yorumlar da dikkate alınarak çok boyutlu bir yaklaşım benimsenmiştir. Inovasyonun yalnızca teknolojik yatırımlarla sınırlı olmadığı, eğitimde anlamlı değişimin öğretim süreçlerinin yeniden tasarımıyla mümkün olabileceği vurgulanmış ve politika yapıcılara yönelik öneriler sunulmuştur.