Yardımla üreme teknikleri, bebek sahibi olamayan çiftlerin çocuk sahibi olma özlemlerini gidermek için kullanılan yöntemlerdir. Bu tekniklerin tarihi, ilk tüp bebek Louise Brown'un 1978 yılında doğmasıyla başlar. Ancak bebek sahibi olamayan çiftlerin bu özlemlerini gidermek için yapılan çalışmalar çok daha eski zamanlara dayanmaktadır. Hipokrat zamanından itibaren üreme fizyolojisi ve anatomisi üzerine önemli eserler yazılmıştır. Milattan sonra 1600'lerde semenin mikroskopik incelenmesiyle spermlerin çizimleri yapılmıştır. 1700'lerin ortalarında John Hunter tarafından İntra Uterin İnseminasyonun ilk örneği gerçekleştirilmiştir. 1800'lerin sonunda Walter Heape tarafından Gamet İntra Fallopian Transfer (GİFT) ve Zigot İntra Fallopian Transfer (ZİFT) çalışmaları yapılmıştır. 1950'lerde sperm kapasitasyonu ile ilgili bilgilerin ortaya çıkması, laboratuvar ortamında erken gebeliklerin elde edilebileceği yeni bir eşiğin aşılmasına yol açmıştır. 1944 yılında Miriam Menkin ve John Rock tarafından laboratuvar ortamında bir insan embriyosunun döllenmesi gerçekleştirilmiştir. Hayvanların üremesinde kullanılan yöntemlerin başarılı bir şekilde uygulanması, infertilite sorunu yaşayan çiftlerin de benzer tekniklerle tedavi edilebileceği umudunu doğurmuştur. 1968 yılında B. Edwards ve B. Bavister, ilk defa insan ovositini in vitro olarak fertilize etmeyi başarmışlardır. Bu başarı sonucunda ilk tüp bebek olan Louise Brown dünyaya gelmiştir. İlk tüp bebek doğduktan sonra yardımla üreme tekniklerinde önemli gelişmeler kaydedilmiştir, özellikle Subzonal Enjeksiyon (SUZİ) ve İntra stoplazmik Sperm Enjeksiyonu (İCSİ) gibi uygulamalar büyük oranda gebelik elde edilmesini sağlamıştır.(AI)