Protez kapak-hasta uyumsuzluğu (PPM), kapak replasmanı sonrası hastanın fizyolojik ihtiyacının karşılanamaması durumunda ortaya çıkar. Bu durum, kapak replasmanı sonrası yüksek gradiyentin en sık sebebidir. PPM sınıflamasında, kapak replasmanı sonrası efektif orifis alan indeksi (EOAI) kullanılmaktadır. EOAI 0.85 cm2/m2 üstü ise PPM yok kabul edilirken, 0.85 - 0.65 cm2/m2 arasında orta PPM, 0.65 cm2/m2 altında ise şiddetli PPM olarak sınıflandırılmıştır. PPM, aort kapak replasmanı sonrası %20-70 oranında orta derecede ve %2-11 arasında şiddetli olarak görülebilir. Mitral kapak cerrahisi sonrası ise orta PPM %30-70 oranında, şiddetli PPM ise %5-10 oranında görülebilir. Protez seçimi esnasında EOAI değeri göz önünde bulundurulmalıdır. Mekanik kapaklar, stentsiz biyoprotez kapaklar, dikişsiz aort kapaklar, transaortik kapak implantasyonu (TAVİ) ve aort kök genişletmesi veya supra-anüler implantasyon gibi yöntemler PPM'yi önlemek için kullanılabilir. Özellikle küçük aort kökü olan hastalarda TAVİ cerrahiye göre daha üstün kapak hemodinamisi sağlamakta ve PPM insidansını düşürmektedir. Aort kapak replasmanı esnasında sütür teknikleri ve dikişsiz aort kapak replasmanı da PPM insidansını etkileyebilir. PPM'nin çeşitli negatif etkileri bulunmaktadır ve bu nedenle hastaların takip edilmesi önemlidir.(AI)